Ο καταρράχτης της Ρόδου
Αφού γευματίσαμε στο Στεγνά Κόζας, συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας για τον τελευταίο προορισμό μας τον καταρράχτη στις Επτά (7) Πηγές.
Η περιοχή ονομάστηκε έτσι από τις επτά πηγές που βρίσκονται σε πλαγιά και από τις οποίες αναβλύζει νερό προερχόμενο από τον ποταμό Λουτάνη. Το νερό από τα επτά αυτά σημεία περνώντας μέσα από μια στενή σήραγγα καταλήγει σε μια λίμνη που βρίσκεται στην περιοχή.
Η λίμνη έχει βάθος από 1 έως 8 μέτρα και μήκος περίπου 200 μέτρα και στην οποία μπορεί κάποιος να κολυμπήσει. Πρόκειται για τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε χάρη στην κατασκευή ενός φράγματος από τους Ιταλούς, προκειμένου να εφοδιάζουν με νερό το γειτονικό χωριό Κολύμπια.
Η σήραγγα που συνδέει το ποτάμι με τη λίμνη ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1920 και ολοκληρώθηκε 11 χρόνια μετά.
Η σήραγγα έχει μήκος 150 μέτρα και βάθος 13 μέτρα. Στη μέση της διαδρομής, υπάρχει ένα πηγάδι το οποίο χρησιμεύει ως φωταγωγός και αεραγωγός, ενώ η λίμνη που καταλήγουν τα νερά, περιφράσσεται από φράγμα κι εκεί που ξεχειλίζει σχηματίζεται ένας καταρράκτης.
Μην φανταστείτε κανέναν μεγάλο, αλλά σαν αξιοθέατο είναι κάτι.
Η διαδρομή προς τις Επτά Πηγές και η ρεματιά με τα πλατάνια και τα πεύκα είναι μεγάλης φυσικής ομορφιάς. Σε όλο το πλάτος της ρεματιάς υπάρχουν γεφυράκια, λίμνη με πάπιες παγώνια και το ροδίτικο γκιζάνι.
Το ψάρι Γκιζάνι είναι ένα μικροσκοπικό κυπρινοειδές με σύνηθες μέγιστο μήκος 10 έως 12 εκατοστά. Αυτά που συναντάμε αυτή τη στιγμή στη φύση έχουν μήκος μόλις 3 έως 5 εκατοστά. Έχει βάρος μερικών γραμμαρίων κι έχει ένα ασημί γκρι χρώμα, που είναι ελαφρύτερο στην κοιλιά και πιο σκούρο στην πίσω πλευρά.
Το γκιζάνι θεωρείται πρωταθλητής της επιβίωσης καθώς κατορθώνει να ζει σε ένα πολύ ασταθές περιβάλλον και συναντάται αποκλειστικά στα γλυκά νερά της Ρόδου.
Οι βιότοποί του βρίσκονται στις περισσότερες λίμνες, πηγές και τα ρέματα του νησιού. Οι πληθυσμοί του ψαριού γκιζάνι καταγράφηκαν ειδικότερα στα ρέματα των ποταμών Αργυρού και Λουτάνη στο χωριό Ψίνθος, στην τεχνητή λίμνη Απολακκιάς, στην τεχνητή δεξαμενή της Αγίας Ελεούσας, στο πάρκο Ροδίνι της πόλης της Ρόδου καθώς και στα ρέματα της δυτικής πλευράς του νησιού.
Και επειδή πέρσι δεν πήγαμε να τον δούμε είπαμε φέτος να το κάνουμε.
Δεν είχε και πολύ κόσμο λόγω της ώρας, αλλά δεν μας πείραζε κιόλας.
Περπατήσαμε μέσα στο ποτάμι, όπου ήταν εφικτό, κατεβήκαμε τα σκαλιά στο βράχο και φτάσαμε μπροστά από τον καταρράχτη.
Βγάλαμε τις φωτογραφίες μας, και αφού δροσιστήκαμε λίγο στα νερά του, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής μας για Ρόδο.
Έτσι έφτασε μια ακόμη μέρα στο τέλος της γεμάτη από ευχάριστες αναμνήσεις και στιγμές...
Μέχρι την επόμενη εκδρομή μας ...
Καλές διακοπές σε όλους...
