Στερεά Ελλάδα: Φωκίδα - Βοιωτία (Μια εκδρομή πίσω στο χρόνο)

(από την μυθολογία και την αρχαιότητα στη νεώτερη Ελλάδα)

Από καιρό έλεγα να κάνω αυτό το ταξίδι και μετά από τα πολλά η ώρα έφτασε να πραγματοποιηθεί. Το είχα αποφασίσει καιρό τώρα με άλλον βέβαια προορισμό, αλλά και έτσι όπως έγινε πάλι με ευχαρίστησε. Σκοπός του ταξιδιού μου ήταν να γνωρίσω για μια ακόμη φορά και να δω από κοντά γνωστά μέρη της Ελλάδας, από την μυθολογία και την αρχαιότητα μέχρι τη νεώτερη Ελλάδα. Μέρη όπως ο ποταμός της Έρκυνας, οι Πλαταιές, το ιστορικό Δίστομο, η Ιτέα, το Γαλαξίδι, οι Δελφοί, η Αράχοβα, κ.α.

 Ο καιρός στα καλύτερά του με καλή θερμοκρασία μου έδινε την ευκαιρία. Δεν επέλεξα να ταξιδέψω από την Εθνική Οδό Αθηνών – Λαμίας, που είναι και πιο γρήγορα, αλλά επέλεξα να περάσω από τον παλιό δρόμο, καθώς ήθελα να θαυμάσω τη φύση, και δεν με ενδιέφερε η ώρα του ταξιδιού.

Με θέα τον κάμπο της Βοιωτίας

Αρχαιολογικός χώρος Οινόης

Ξεκινώντας λοιπόν από Αθήνα κατά τις 09.45, παίρνω την Εθνική για Κόρινθο, και στην διασταύρωση της Ελευσίνας βγαίνω με κατεύθυνση την Μάντρα Αττικής, και συνεχίζω για Θήβα. Στην Οινόη συναντώ τα ερείπια και ότι έχει απομείνει από έναν παλιό πύργο στον αρχαιολογικό της χώρο.
 
Οι πρώτοι ορεινοί όγκοι ξεπροβάλλουν μπροστά μου, και το τοπίο αρχίζει να μαγεύει. Οι στροφές κάνουν την βόλτα διασκεδαστική και απολαυστική, αλλά πάντα με προσοχή. Συνεχίζοντας την πορεία μας σε μια απίστευτη διαδρομή, ανάμεσα σε βουνά και μια φύση καταπράσινη, και φτάνουμε στις Πλαταιές.


H ιστορική διαχρονικότητα της πατρίδας μας είναι αδιαμφισβήτητη και χωρίς διάθεση αμετροέπειας ή ακραίας αρχαιολατρείας, κρύβει πανάκριβους θησαυρούς  που ανακαλύπτει ο περιηγητής σε κάθε βήμα του όπου κι αν βρεθεί.

Στο πασίγνωστο και διάσημο χωριό των Πλαταιών, που μπροστά του απλώνεται ο αρχαιολογικός χώρος με τα ερείπια της κραταιάς πόλης, η θέα του Kιθαιρώνα και του Eλικώνα μάς αποζημιώνουν για μια ακόμα φορά από πλευράς φυσικής ομορφιάς.

Αρχαιολογικός χώρος Πλαταιών

Oι Πλαταιές είναι γνωστές, γιατί σ' αυτό τον χώρο έγινε η τελευταία μεγάλη μάχη επί ελληνικού εδάφους κατά τη διάρκεια των Mηδικών Πολέμων το 479 π.X. [Η μάχη των Πλαταιών 479 π.Χ]. Eντυπωσιακά τα τείχη της αρχαίας πόλης των Πλαταιών στα υπολείμματα που αναδεικνύουν την οχυρωματική ικανότητα των προ είκοσι πέντε αιώνων μηχανικών, όμως αρνητικές εντυπώσεις προκαλεί η παντελής απουσία προστασίας του χώρου και με αγανάκτηση μπορώ να πω, ότι η εκμηχάνιση της γεωργίας έχει φτάσει προ των πυλών της αρχαίας πόλης, και σε λίγο μάλλον θα οργώνουν στους μεγάλιθους.!!!

Αρχαιολογικός χώρος Πλαταιών

Σ αυτό το σημείο να πω ότι η Ελλάδα είναι απ’ άκρη σ’ άκρη ένα απέραντο μουσείο και η πολιτεία δυστυχώς δεν κάνει τίποτα για να αναδείξει όλα αυτά τα μέρη, να γίνουν γνωστά και να τα επισκέπτονται οι τουρίστες από όλο τον κόσμο. Βεβαίως θα χαιρόμουν αν και από την πλευρά τους οι τοπικές δημοτικές αρχές στα μέρη αυτά, έκαναν αυτό που δεν κάνει το κράτος. Είναι κρίμα και άδικο να μην μπορούμε να τα προβάλουμε όλα όπως τους αξίζει και με την τιμή που τους αρμόζει. Το λέω αυτό γιατί ο χώρος όπως και πολλοί άλλοι, είναι παντελώς αναξιοποίητος και η αδιαφορία των φορέων που ανέφερα είναι παντελής.

Kυριολεκτικά αχανής ο χώρος των αρχαίων Πλαταιών και τα χρώματα που κυριαρχούν εδώ είναι το γκρίζο της πέτρας και το πράσινο των χόρτων. Σε μια ηλιόλουστη μέρα είναι πραγματικό πανηγύρι να περπατάει κάποιος μέσα σ' αυτόν τον αχανή χώρο και να αποταμιεύει πολύτιμο ατμοσφαιρικό οξυγόνο, έστω και για τα επόμενα λεπτά της δράσης του και φυσικά να ευαισθητοποιηθεί απέναντι στην καταπάτηση κάποιων ανεγκέφαλων περιθωριακών καλλιεργητών...

Μνημείο Αιωροπτεριστών

O όγκος του Kιθαιρώνα υψώνεται εντυπωσιακά στα νότια και χαρακτηριστικό είναι ότι πρόκειται για το αγαπημένο βουνό των αεραθλητών της ελεύθερης πτήσης σε ολόκληρη την επικράτεια του Nομού Aττικής. Στον τριγωνικό κόμβο στην είσοδο των Πλαταιών, συγκίνηση προκαλεί σε όσους γνωρίζουν το απέριττο μνημείο με τη φιγούρα ενός αιωρόπτερου και το σχήμα ενός σταυρού που αναφέρει ότι οι αιωροπτεριστές, Mιχάλης Θεοχάρης και Aλέξης Παταργιάς «απογειώθηκαν στις 9 Iουνίου 1998», τότε που στο Διεθνές Kύπελλο Aιωροπτερισμού, κυνηγώντας τη διάκριση για τα ελληνικά χρώματα, μπήκαν στο ακάθεκτο ισχυρότατο ανοδικό ρεύμα του καταιγιδοφόρου νέφους, για να βρεθούν περίπου 3.000 μέτρα ψηλότερα και κυριολεκτικά να παγώσουν...

Ο δρόμος από Πλαταιές προς Λειβαδιά

Στο δρόμο προς Λειβαδιά

Πηγές Κρύας Λειβαδιά

Φεύγοντας τώρα κατευθυνόμαστε περιμετρικά της Θήβας και φτάνουμε στην Λιβαδειά για να επισκεφτούμε τις πηγές της Κρύας. Ένα απίστευτο μέρος, το ομορφότερο σημείο της Λειβαδιάς, που όσες φορές κι αν το επισκέφτηκα δεν το χορταίνω…

Πηγές Κρύας Λειβαδιά

Σ’ αυτό εδώ το μαγευτικό μέρος, ένα τοπίο εξαίσιου κάλλους, και απαράμιλλης ομορφιάς,  ανάμεσα στα πλατάνια και τα τρεχούμενα νερά του ποταμού της Έρκυνας, [ Νύμφη Έρκυνα ]ανάμεσα σε πέτρινα γεφύρια, παλιούς νερόμυλους, και μικρούς καταρράχτες βρίσκεται και το κομμάτι της μυθολογίας που το κάνει διάσημο. (Η Ερκυνα, το ποτάμι που διασχίζει τη Λιβαδειά, μαζί με τη Νέδα στην Πελοπόννησο, είναι τα μοναδικά «θηλυκά» ποτάμια της Ελλάδας).

Πηγές Κρύας Λειβαδιά

Δίπλα στην Ερκυνα βρίσκεται το Μαντείο του Τροφωνίου Διός με τις πηγές της Λήθης και της Μνημοσύνης,  εδώ όπου οι αρχαίοι Έλληνες λούζονταν και έπιναν το νερό των πηγών της πριν πάρουν τον χρησμό του μαντείου, το οποίο λειτουργούσε και αποτελούσε τον προπομπό για τους Δελφούς, και ίσως είναι το πιο παράξενο της αρχαιότητας.

Πηγές Κρύας Λειβαδιά

Μια βασική του διαφοροποίηση είναι η «χωροταξία». Το γεγονός ότι ήταν σπηλαιώδες, είναι εντελώς ασυνήθιστο, από την εποχή της κυριαρχίας του Δωδεκάθεου και ύστερα. Ομως η βασικότερη διαφορά του με άλλα μαντεία βρίσκεται στον τρόπο της χρησμοδότησης. Ο χρηστηριαζόμενος δεν χρειαζόταν κανέναν ενδιάμεσο (μέντιουμ), δεν έπαιρνε κανένα «μήνυμα» στον ύπνο, αλλά άκουγε ο ίδιος το πνεύμα του «ήρωα» να του ομιλεί, ή έβλεπε οράματα ευρισκόμενος σε πλήρη εγρήγορση, γι αυτό και το μαντείο χαρακτηρίζεται «αυτόφωνο»!

Κάστρο Καταλανών

Η επίσκεψη μας συνεχίζεται σε ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της Λιβαδειάς, το κάστρο της, «Το κάστρο των Καταλανών» που γίνεται η αφορμή να γνωρίσουμε μια σχετικά άγνωστη πτυχή της ελληνικής ιστορίας, την παρουσία των Καταλανών στον ελλαδικό χώρο, σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του 14ου αιώνα. Τους οποίους κάλεσε, με το αζημίωτο βέβαια, ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ανδρόνικος Β Παλαιολόγος, για να βοηθήσουν στην άμυνα της παραπαίουσας αυτοκρατορίας, απέναντι στον αυξανόμενο τουρκικό κίνδυνο.

Πηγές Κρύας Λειβαδιά

Μετά την απαραίτητη στάση εδώ, συνεχίζουμε την περιήγησή μας με κατεύθυνση την Ιτέα Φωκίδος περνώντας από το ηρωικό Δίστομο του 1940.

Ηρωικό Δίστομο

Στο δρόμο για Ιτέα (Ελικώνας)

Ο δρόμος με την ορεινή διαδρομή, μέσα στην ελληνική φύση όπου θάμνοι και πεύκα δεν αφήνουν ακάλυπτο και το παραμικρό σημείο είναι το κάτι άλλο. Η διαδρομή πανέμορφη, γύρω από  το ανάπτυγμα του Eλικώνα, σε βγάζει πολύ γρήγορα στη μαγεία της θάλασσας. Kινούμαστε  θα λέγαμε, σε παράλληλα επίπεδα και βέβαια λόγω της χώρας μας, που είναι «ήλιος, βουνό και θάλασσα», κρατηθείτε και σταματήστε τελείως το όποιο μέσο έχετε, όταν ένα απίθανο κάδρο εμφανίζεται εντυπωσιακά και πολύ ξαφνικά μετά την Δεσφίνα, με τον κόλπο της Ιτέας αρκετές εκατοντάδες μέτρα κάτω σας.
 

Κορινθιακός Κόλπος

Στην διαδρομή προς Ιτέα

Ο κόλπος της Ιτέας

Ιτέα Φωκίδας

Έτσι λοιπόν πολύ γρήγορα συνεχίζουμε φυσικά και πάλι εκεί στο χάσιμο στην κατηφόρα, όπου ο δρόμος εξαφανίζεται και το μόνο που φαίνεται είναι το μήκος του Kορινθιακού κόλπου. Σύντομα βρισκόμαστε στην παραθαλάσσια και όμορφη Ιτέα. Η στάση μας εδώ απαιτεί έναν καφέ για να θαυμάσουμε το μαγευτικό τοπίο δίπλα στην θάλασσα χαλαρώνοντας.

Ιτέα Φωκίδας

Γαλαξίδι

Γαλαξίδι

Μετά τον καφέ συνεχίζουμε με προορισμό αυτή την φορά το όμορφο Γαλαξίδι. Εκεί τα ταβερνάκια στο λιμανάκι του γεμάτα από κόσμο, που σημειωτέον, δεν συνάντησα πουθενά στον δρόμο σαν κίνηση. Πιθανών, να ήταν ντόπιοι από τις τριγύρω περιοχές που το είχαν επισκεφτεί και για μπάνιο.
 

Αρχαιολογικός χώρος Δελφών

Αρχαιολογικός χώρος Δελφών

Η διαδρομή μας στη συνέχεια για την επιστροφή μιας και δεν ήθελα να επιστρέψω από τον ίδιο ακριβώς δρόμο, έλεγε Δελφούς και επίσκεψη στους αρχαιολογικούς χώρους του. Την ημέρα εκείνη γινόταν και κάποιος αγώνας ποδηλασίας εκεί και ως εκ τούτου συνάντησα και πολύ κίνηση. Μετά την επίσκεψή μου στον αρχαιολογικό χώρο του μαντείου και το Ιερό της Αθηνάς Προναίας,

Ιερό της Αθηνάς Προναίας στους Δελφούς

συνεχίζω προς Δίστομο περνώντας από την πανέμορφη Αράχοβα και τον Παρνασσό, με την φύση να σε μαγεύει για μια ακόμη φορά.

Η μαγευτική Αράχωβα

Από Αράχωβα προς Δίστομο

Στο Δίστομο είναι η διασταύρωση του ίδιου δρόμου που πήραμε για το ταξίδι μας αυτό, και είναι ο ίδιος ο οποίος θα μας οδηγήσει πίσω στην Αθήνα.

Από Αράχωβα προς Δίστομο

Προτίμησα να μην επιλέξω την Εθνική Οδό για την επιστροφή μου, μιας και η διαδρομή από τον παλιό δρόμο και ανάμεσα στα βουνά ήταν φανταστική.

Κάνοντας την εκδρομή αυτή, και αντικρίζοντας αυτές τις απέραντες ομορφιές της Ελλάδας, σκέφτομαι και ευχαριστώ το Θεό για τα τόσο ωραία μέρη που δημιούργησε και μας τα προσφέρει απλόχερα σ’ αυτήν εδώ τη χώρα.


Όμορφα και ξεχωριστά μέρη μπορεί κανείς να συναντήσει και αλλού στον κόσμο, αλλά…

Η μαγεία της Ελλάδας όμως, δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο…!!!
Τελεία και παύλα.

Με γνώμονα πάντα την ασφάλειά μας, 

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ 

και δρόμος σ' ένα ταξίδι ψυχής και αναψυχής.

Από Αράχωβα προς Δίστομο