ΚΥΡΙΑΚΗ 30/09/23
Η επόμενη μέρα μας βρίσκει φρέσκους ξεκούραστους και με ελεύθερο πρόγραμμα χωρίς υποχρεώσεις.
Καταρχήν για να μπορέσει να πάει καλά η μέρα και να ξυπνήσουμε, ψάχνουμε για πρωινό και καφέ για να το ευχαριστηθούμε.
Δεν θέλαμε να φτιάξουμε κάτι στο σπίτι, και πηγαίνουμε να τα προμηθευτούμε από ένα κοντινό μαγαζί.
Αφού τελειώσαμε το πρωινό μας, ξεκινάμε να επισκεφτούμε κάποια από τα πιο φημισμένα αξιοθέατα της πόλης, γιατί δυστυχώς δεν θα τα προλαβαίναμε να τα δούμε όλα.
Το Κέντρο Έρευνας - Μουσείο «Βασίλη Τσιτσάνη»
και το Χαμάμ του Οσμάν Σαχ.
Το Τζαμί του Οσμάν Σαχ
Την οδό Ασκληπιού τον πεζόδρομο
Τον ποταμό Ληθαίο και την κεντρική γέφυρα του
Την παλιά πόλη, και τις συνοικίες Βαρούσι και παλιά Μανάβικα
Το μέρος όπου γεννήθηκε ο Τσιτσάνης (Την πολυκατοικία πλέον)
Την Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών (ΣΜΥ)
Τον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης
Αξιοθέατα της περιοχής
Το Ασκληπιείο της αρχαίας Τρίκκης
Το Ασκληπιείο της Αρχαίας Τρίκκης ήταν ιερός τόπος λατρείας και θεραπείας, αφιερωμένο στο θεό της ιατρικής Ασκληπιό. Τα Τρίκαλα (αρχαία Τρίκκη) είναι η γενέτειρα του σπουδαίου ιατρού της αρχαιότητας. «Εγώ ο Ασκληπιός, εξ ιερής Τρίκκης ήκω. Ευσέβιος ΙΙΙ.14.6».
Σύμφωνα με το Στράβωνα, αποτελούσε το παλιότερο και σημαντικότερο Ασκληπιείο της αρχαιότητας. Η ύπαρξή του προσέδιδε στην πόλη ιδιαίτερη ακτινοβολία και φήμη στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο.
Βρίσκεται δίπλα στην ιστορική συνοικία Βαρούσι, περιοχή στην οποία εκτείνονταν η αρχαία Τρίκκη. Τα πρώτα ευρήματα ήρθαν στο φως στα τέλη του 19ου αιώνα. Μέχρι σήμερα έχουν ανασκαφεί τρία κτήρια πρώιμων ρωμαϊκών χρόνων και ένα της βυζαντινής περιόδου. Στο δάπεδο του ενός οικοδομήματος αποκαλύφθηκαν ψηφιδωτά, σε ένα από τα οποία απεικονίζεται ο βασιλιάς της Θράκης Λυκούργος.
Το Βυζαντινό Κάστρο της πόλης. Το βυζαντινό κάστρο των Τρικάλων (φρούριο) βρίσκεται στη ΒΑ πλευρά της πόλης. Χτίστηκε από τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό τον 6ο αιώνα μ.Χ., στα ερείπια της ακρόπολης της αρχαίας Τρίκκης. Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας επισκευάστηκε από τους Τούρκους και χρησιμοποιήθηκε ως οχυρό.
Είναι χωρισμένο σε τρία διαζώματα, με πέντε πύργους και πολλές μικρές πολεμίστρες ανάμεσά τους. Αυτό που ξεχωρίζει, όμως, μακριά και κλέβει την παράσταση είναι ο Πύργος του Ρολογιού, σύμβολο πια της πόλης των Τρικάλων. Ο 33 μέτρων πύργος χτίστηκε το 1936 στη θέση ενός εξίσου μεγάλου οθωμανικού ρολογιού, που χρονολογούταν από το 1648.
Ο Ιερός Ναός Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης
Ναός Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης μεταξύ Φυλακών-Κουρσούμ Τζαμιού. Είναι πεντάκλιτη Βασιλική και άρχισε να ανεγείρεται λίγο μετά το 1881. Ως πρώτη μορφή τελείωσε το 1886. Ο άμβωνας και ο δεσποτικός θρόνος είναι του 1888, το ξυλόγλυπτο τέμπλο (Αδελφών Καραμάλη) του 1945. Ο πρώτος ναός ήταν διαφορετικός από τον σημερινό και είχε δυο καμπαναριά, εκ των οποίων το ένα βομβαρδίστηκε το 1942.
Το Τζαμί του Οσμάν Σαχ (Το τζαμί ονομάζεται και Κουρσούμ Τζαμί, οθωμανικο τέμενος, δεσπόζει στη ΝΑ πλευρά της πόλης, στις όχθες του Ληθαίου. Σχεδιάστηκε το 16ο αιώνα από τον ονομαστό αρχιτέκτονα της εποχής Σινάν. Το όνομά του προέρχεται από την τουρκική λέξη «κουρσούμ» που σημαίνει μόλυβδος, καθώς ο θόλος του είναι μολυβδοσκέπαστος).
Αποτελούσε μέρος συγκροτήματος κτηρίων που ίδρυσε ο διοικητής του Σαντζακίου των Τρικάλων (διοικητική έδρα της οθωμανικής Θεσσαλίας) Οσμάν Σαχ, ανιψιός του σουλτάνου Σουλεϊμάν Α΄ του Μεγαλοπρεπή.
Λίγα μέτρα μακρύτερα βρίσκεται το Δίδυμο Οθωμανικό Λουτρό, το οποίο άνηκε στο ίδιο συγκρότημα οθωμανικών κτισμάτων της πόλης.
(Δημιουργήθηκε τον 16ο αιώνα, μαζί με το Κουρσούμ Τζαμί, και εκεί στεγάζονταν τα οθωμανικά λουτρά της πόλης, που αποκαλύφθηκαν μετά το 2011. Τα λουτρά σταμάτησαν να χρησιμοποιούνται έπειτα από το 1881 και την ενσωμάτωση των Τρικάλων στην Ελλάδα, όταν οι μουσουλμάνοι εγκατέλειψαν την πόλη και έτσι το 1895 το ελληνικό κράτος ανήγειρε σε εκείνο το σημείο φυλακές.)
Σύμφωνα με την παράδοση, ίδρυσε το τέμενος ως δωρεά στην πόλη για τη θεραπεία του από μια μακροχρόνια ασθένεια. Το 1993 ανακαινίστηκε και χαρακτηρίστηκε ως μνημείο προστατευόμενο από την UNESCO και πλέον χρησιμοποιείται ως χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων.
Δίπλα στο Κουρσούμ Τζαμί βρίσκεται ο τουρμπές, το οχταγωνικό οθωμανικό μαυσωλείο του Οσμάν Σαχ, στο εσωτερικό του οποίου, σήμερα, φυλάσσονται αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής.
Η παλιά πόλη, η οποία αποτελείται από τις συνοικίες Βαρούσι και παλιά Μανάβικα.
Το Βαρούσι, χτισμένο στις παρυφές του βυζαντινού κάστρου (φρούριο), αποτελεί την ιστορικότερη συνοικία των Τρικάλων. Επί τουρκοκρατίας ήταν η εύπορη, χριστιανική και αυτοδιοικούμενη περιοχή της πόλης. Έως το 1930 καθιστούσε την αριστοκρατική συνοικία των Τρικάλων στην οποία κατοικούσαν κυρίως μεγαλέμποροι και μεγαλοκτηματίες.
Στα ΝΑ της εκτείνεται η συνοικία Παλιά Μανάβικα και οι δυο τους μαζί απαρτίζουν σήμερα την παλιά πόλη. Η ονομασία «βαρούσι» προέρχεται από την τουρκική λέξη varos (προάστιο) και σημαίνει «συνοικία εκτός οχυρού». Χρησιμοποιήθηκε σε ολόκληρη τη βαλκανική επικράτεια χαρακτηρίζοντας οικισμούς που χτίστηκαν έξω και γύρω από κάποιο κάστρο. Χρησιμοποιήθηκε επίσης, σε διάφορα μέρη της τουρκοκρατούμενης Ελλάδας για την ονομασία χριστιανικών συνοικιών.
Το Βαρούσι διακρίνεται για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική των παλιών διώροφων αρχοντικών, με τα χαγιάτια, τις μακριές μαρκίζες και τα έντονα χρώματα. Είναι κατασκευασμένα από πλίνθους και σοβά, μεταξύ 17ου και 19ου αιώνα, και έχουν χαρακτηριστεί στο σύνολό τους διατηρητέα. Αντικατοπτρίζουν την οικονομική και πολιτιστική άνθηση εκείνης της περιόδου, προϊόν της μεγάλης ανάπτυξης του εμπορίου και της βιοτεχνίας.
Τα Παλιά Μανάβικα είναι η δεύτερη συνοικία της παλιάς πόλης των Τρικάλων. Χαρακτηρίζεται από τα ομοιόμορφα πέτρινα κτήρια με τα τούβλα και τις κεραμοσκεπές, και τους γραφικούς πεζόδρομους.
Βρίσκεται κάτω από το Βαρούσι και εκτείνεται ως την Κεντρική Πλατεία. Μέχρι πριν λίγα χρόνια στην περιοχή λειτουργούσαν διάφορα εργαστήρια, παλαιοπωλεία και μανάβικα, εξ ου και το όνομά της. Πλέον, έχει μεταμορφωθεί σε μια κοσμοπολίτικη περιοχή με εστιατόρια, ταβέρνες, μεζεδοπωλεία, καφετέριες και μπαρ. Αποτελεί το δημοφιλέστερο μέρος για φαγητό και βραδινή διασκέδαση στην πόλη.
Η οδός Ασκληπιού
Η οδός Ασκληπιού είναι ο κεντρικός δρόμος των Τρικάλων, με ιστορική καταβολή για την πόλη. Χαράχτηκε στα τέλη του 1887 από το μηχανικό Μένανδρο Ποτεσσάριο. Η αρχική του ονομασία ήταν Οδός Σιδηροδρόμου, γιατί κατέληγε στο σιδηροδρομικό σταθμό.
Κατά μήκος της, οι πέτρινες μονοκατοικίες, και τα περίτεχνα νεοκλασικά με τα μαρμάρινα μπαλκόνια, προσέδιδαν στην οδό αρχοντιά και γοητεία.
Το 1932 έγινε η ασφαλτόστρωσή της ενώ, το 1988 ένα τμήμα της μετατράπηκε σε πεζόδρομο. Ακόμη και σήμερα, συνεχίζει να αποτελεί το σημείο αναφοράς των Τρικάλων.
Ο Λόφος του Προφήτη Ηλία
Ο λόφος του Προφήτη Ηλία βρίσκεται δίπλα στο λόφο του βυζαντινού κάστρου και αποτελεί το σημαντικότερο πνεύμονα πρασίνου της πόλης, χάρη στο εντυπωσιακό του άλσος από κωνοφόρα.
Στην κορυφή του λόφου δεσπόζει το εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία, που χρονολογείται από το 1896. Από εδώ η θέα προς την πόλη, τα Μετέωρα και την Οροσειρά της Πίνδου είναι πανοραμική. Στο απέναντι ύψωμα υπάρχει το Κέντρο Περιβαλλοντολογικής Εκπαίδευσης.
Πιο κάτω, σε μια κατάφυτη τοποθεσία, βρίσκεται ο ζωολογικός κήπος των Τρικάλων ο οποίος φιλοξενεί διάφορα είδη ζώων και πουλιών.
Ο Ληθαίος ποταμός (που διασχίζει το κέντρο και χωρίζει την πόλη στα δύο και η Κεντρική Γέφυρα, η οποία ενώνει την κεντρική πλατεία με τον πεζόδρομο της Ασκληπιού, κατασκευασμένη το 1886 από Γάλλους μηχανικούς. Χαρακτηριστικό και το άγαλμα του Ασκληπιού πάνω στην ομώνυμη γέφυρα του Ληθαίου).
Η Κεντρική Γέφυρα των Τρικάλων αποτελεί ένα κόσμημα της αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα με συμβολική αξία για την πόλη. Από το 1886, όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή της, ενώνει την παλιά (βόρεια) πόλη με τη νεότερη (νότια) πλευρά της.
Ο Μύλος Ματσόπουλου, (που κατασκευάστηκε το 1884 και σήμερα είναι ιστορικό-βιομηχανικό πάρκο και πολιτιστικό κέντρο αποτελώντας ένα από τα πιο σημαντικά νεότερα πολιτιστικά μνημεία της πόλης των Τρικάλων).
Το κτήριο του Σιδηροδρομικού Σταθμού, (που βρίσκεται στο τέρμα της οδού Ασκληπιού. Την κατασκευή του κτιρίου την ανέλαβε το 1886 η γαλλική κατασκευαστική εταιρεία του δικτύου των σιδηροδρόμων την εποχή της κυβέρνησης του Χαρίλαου Τρικούπη).
Έξω από το κτήριο, σε μια μικρή πλατεία, βρίσκεται ο Καρβουνιάρης, ένα ατμοκίνητο τρενάκι ηλικίας άνω των 100 ετών το οποίο εκτελούσε το δρομολόγιο Παλαιοφάρσαλα – Καλαμπάκα.
Το κτήριο της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών, (αρχιτεκτονικό και ιστορικό μνημείο νεοκλασικού ρυθμού. Έγινε επί πρωθυπουργίας Ελευθερίου Βενιζέλου, το 1910, όταν η πόλη ήταν ακόμη ακριτική και προετοιμαζόταν ο Ελληνοτουρκικός και οι Βαλκανικοί πόλεμοι του 1912 – 1913. Από το 1975 φιλοξενεί τη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών του Στρατού Ξηράς).
Το δικαστικό μέγαρο, πέτρινο κτίσμα της τουρκοκρατίας, στο οποίο στεγαζόταν το τούρκικο διοικητήριο. Από το 1915 στεγάζονται τα δικαστήρια της πόλεως.
Τα Παλαιά Ψυγεία-Παγοποιεία Κλιάφα, ένα χαρακτηριστικό βιομηχανικό κτίσμα του 1926, το οποίο ανακαινίστηκε με δαπάνη της εταιρείας, διατηρώντας την αρχιτεκτονική του γραμμή και ένα μεγάλο μέρος του μηχανολογικού του εξοπλισμού. Λειτουργεί σήμερα ως πολιτιστικό κέντρο.
Το Χαμάμ του Οσμάν Σαχ του 16ου αιώνα. Πρόκειται για δίδυμο Οθωμανικό λουτρό, πιθανότατα σε σχέδια του αρχιτέκτονα Μιμάρ Σινάν.
Χτισμένο δίπλα στον ποταμό Ληθαίο, βρίσκεται κοντά στο Κουρσούμ Τζαμί, δίπλα από τον ναό του Αγίου Κωνσταντίνου και μαζί με το τζαμί αποτελούσε μέρος συγκροτήματος κτιρίων, που ίδρυσε ο διοικητής του Σαντζακίου των Τρικάλων Οσμάν Σαχ.
Μετά από μετατροπές στη μορφή του κτηρίου, φιλοξενήθηκαν οι φυλακές της πόλης από το 1893 έως το 2006.
Πλέον το χαμάμ αναπαλαιώθηκε και είναι επισκέψιμο, ενώ στον πάνω όροφο του κτηρίου στεγάζεται το Μουσείο Τσιτσάνη.
Το μέρος όπου γεννήθηκε ο Τσιτσάνης (Την πολυκατοικία πλέον)
Η Γέφυρα Βαμβέτσου

Η Γέφυρα της Σωτήρας, ή αλλιώς Γέφυρα Βαμβέτσου, είναι ένα από τα λιγότερο γνωστά μνημεία των Τρικάλων.
Πρόκειται για μια μονότοξη πεζογέφυρα η οποία θεμελιώθηκε το 1910 και ολοκληρώθηκε το 1929, για τη σύνδεση του χωριού με τα Τρίκαλα και τις γύρω περιοχές.
Ο Μύλος των Ξωτικών
Από τις 9 Δεκεμβρίου 2011 λειτουργεί κάθε χρόνο στα Τρίκαλα ο Μύλος των Ξωτικών. Κάθε χρόνο, για 40 ημέρες, από τα τέλη Νοεμβρίου μέχρι τις αρχές Ιανουαρίου, εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες από κάθε γωνιά της Ελλάδας και βαλκανικές χώρες επισκέπτονται τον Μύλο.

Ο Μύλος των Ξωτικών είναι το μεγαλύτερο χριστουγεννιάτικο θεματικό πάρκο της Ελλάδας, έχοντας ουσιαστικά δημιουργήσει χειμερινό και δη χριστουγεννιάτικο τουρισμό, όχι μόνο στα Τρίκαλα, αλλά και σε όλη τη χώρα.
Επίσης, η διαφορά του Μύλου των Ξωτικών από άλλες παρόμοιες διοργανώσεις, έγκειται στο ότι είναι πάρκο και όχι αγορά. Ένα άλλο βασικό στοιχείο του Μύλου είναι η δωρεάν είσοδος και οι δωρεάν δράσεις για όλους.
Η εταιρία μπισκότων Βιολάντα
Η εταιρία μπισκότων που βρίσκεται στα Τρίκαλα. Ο συνοικιακός φούρνος στα Τρίκαλα που έγινε βιομηχανία και τα μπισκότα της έφθασαν στην άκρη του κόσμου. Το να επισκεφτείτε τα Τρίκαλα και να μην πάτε εκεί είναι ασυγχώρητο. Οι ποικιλίες των μπισκότων και η γεύσεις θα σας ενθουσιάσουν και θα θέλετε να τις δοκιμάσετε όλες.
Μουσεία
Μουσείο Τσιτσάνη
Δημοτικό Λαογραφικό Μουσείο
Δημοτικό Ιστορικό Αθλητικό Μουσείο:
Κέντρο Ιστορίας και Πολιτισμού εταιρείας «Κλιάφα»:
Μουσείο Δημήτρη και Λέγκως Κατσικογιάννη:
Μουσείο Ιεράς Μητροπόλεως:
Μύλος Ματσόπουλου:
Συλλογή Αρχείων & Πάσης Φύσεως Ντοκουμέντων της Δημοτικής Φιλαρμονικής Τρικάλων.
Κοντινοί προορισμοί
Μετέωρα: Κοντινότερος προορισμός στην πόλη των Τρικάλων είναι η πόλη της Καλαμπάκας που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον επισκέπτη λόγω των βράχων των Μετεώρων. Τα Μετέωρα απέχουν από το κέντρο της πόλης των Τρικάλων περίπου 20 λεπτά με το αυτοκίνητο και αποτελούν πάντα έναν βασικό λόγο για επίσκεψη στην περιοχή. Τα μοναστήρια των Μετεώρων, που είναι χτισμένα στις κορυφές κάποιων από τους βράχους, είναι σήμερα το δεύτερο σημαντικότερο μοναστικό συγκρότημα στην Ελλάδα, ύστερα από το Άγιο Όρος.
Ελάτη - Περτούλι & Πύλη: Η Πύλη απέχει μόλις 15 λεπτά οδήγησης από την πόλη των Τρικάλων. Φημίζεται για το πέτρινο γεφύρι του Αγίου Βησσαρίωνα του 16ου αιώνα και για τη βυζαντινή εκκλησία της Πόρτα Παναγιάς του 13ου αιώνα με τα μοναδικά ψηφιδωτά της πανελλαδικά, καθώς επίσης και για άλλες σημαντικές γέφυρες και μοναστήρια. Μετά την Πύλη συναντάμε την Ελάτη, το πιο τουριστικά ανεπτυγμένο χωριό του ορεινού όγκου των Τρικάλων, έπειτα το Χιονοδρομικό Κέντρο Περτουλίου στα Περτουλιώτικα λιβάδια, στη συνέχεια το γραφικό χωριό Περτούλι και τέλος το Νεραϊδοχώρι με την υπέροχη θέα στις απέναντι κορυφές. Ο Καταρράκτης με το πέτρινο γεφύρι της Παλαιοκαρυάς (του 16ου αιώνα) είναι από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της περιοχής, και βρίσκεται στα 4 χλμ. από τον δρόμο Πύλης-Ελάτης.
Η μέρα ούτε που καταλάβαμε πότε πέρασε και η επιστροφή μας είναι κανονισμένη από την Λάρισα αυτή τη φορά.
Ξεκινάμε το ταξίδι της επιστροφής περνώντας από τα μέρη που έπληξε και η κακοκαιρία και βλέπεις πραγματικά τι καταστροφές έχουν γίνει.
Μικρή στάση στη Λάρισα, και από την Εθνική οδό συνεχίζουμε για Βόλο, Λαμία με τελικό προορισμό την Αθήνα.
Φτάνουμε αργά το βράδυ, με τις καλύτερες αναμνήσεις από αυτή μας την εκδρομή.
Εν κατακλείδιΕίναι πραγματικά δύσκολο να καταφέρεις να δεις τις ομορφιές αυτές των Τρικάλων σε δυο ημέρες μόνο.
Η πόλη αν και έχει πολύ κίνηση τις εργάσιμες ημέρες, ο ποταμός, ο πεζόδρομος, η παλιά πόλη σε αποζημιώνουν.
Όποια εποχή και να τα επισκεφτείς, σίγουρα θα περάσεις καλά.
Ελπίζω σε μια επόμενη επίσκεψη μας, να δούμε και τα υπόλοιπα αξιοθέατα τα οποία δεν καταφέραμε αυτή τη φορά να επισκεφτούμε. Άλλωστε πως θα είχαμε ένα ακόμα λόγο για να σχεδιάσουμε την επόμενη επίσκεψη μας εκεί.
Εις το Επανιδείν
Pages:
1
2
3