Το ταξίδι μας αυτό ήταν με τελικό προορισμό την πόλη των Τρικάλων.
Ευκαιρίας δοθείσας αυτή τη φορά στο προγραμματισμένο ταξίδι μας περιλάβαμε και την επίσκεψη μας στους θεόρατους και επιβλητικούς βράχους των Μετεώρων και στα μοναστήρια που έχουν χτιστεί επάνω τους.
Ένα θαύμα της φύσης το οποίο δεν αναφέρεται παραδόξως πουθενά ακόμα και στην μυθολογία.
Αν και το να φτάσουμε εκείνη την εποχή στα Τρίκαλα φαινόταν μια μικρή Οδύσσεια, μιας και είχαν προηγηθεί μεγάλες καταστροφές από πλημμύρες στην ευρύτερη περιοχή και η μετάβαση μας εκεί είχε κάποιες δυσκολίες.
Οι επιλογές μας ήταν:
από Ναύπακτο - Άμφισα - Μπράλος - Λαμία - Καρδίτσα - Τρίκαλα (σχεδόν 5 ώρες και 394 χλμ),
ή από Ναύπακτο - Άμφισσα - Μπράλος - Λαμία - Βόλος (Βελεστίνο) - Λάρισα- Τρίκαλα (σχεδόν 6 ώρες και 454 χλμ),
ή από Μεσολόγγι - Άρτα - Ιωάννινα - Μέτσοβο - Καλαμπάκα - Τρίκαλα (σχεδόν 5 ώρες και 394 χλμ).
Δεν αποφασίζω αμέσως ποια διαδρομή θα ακολουθήσω, αλλά λέω θα ξεκινήσω και μόλις περάσω την γέφυρα Ρίου - Αντίρριου τότε θα δούμε.
Έχω ενημερωθεί τηλεφωνικά από τις κατά τόπους αστυνομικές αρχές, Τρικάλων, Λαμίας, Βόλου ότι ο δρόμος έχει κάποια κομμάτια κλειστά, αλλά μπορούμε να μετακινηθούμε.
Το βράδυ παρακολουθώντας τον καιρό, ακούω για βροχές στις περιοχές Λαμίας, Καρδίτσας και μένω στο σχέδιο μου, ότι περνώντας την γέφυρα θα αποφασίσω για την διαδρομή που θα πάρω.
Ξεκινάω λοιπόν πρωί και περνάω την γέφυρα Ρίου - Αντίρριου.
Εδώ πρέπει να αποφασίσω για την διαδρομή που θα ακολουθήσω για τα Τρίκαλα.
Ενώ ο καιρός ήταν λίγο μουντός και συννεφιασμένος, στα δεξιά μας φαινόταν μαύρος, και βαρύς.
Υποθέτω λοιπόν ότι προς Ναύπακτο και Λαμία κατά πάσα πιθανότητα θα βρέξει, και αποφασίζω να μην το ρισκάρω.
Όχι ότι όλα αυτά τα χρόνια στις εκδρομές μας δεν έχουμε φάει βροχές, αλλά εδώ ήταν που μας πίεζε και ο χρόνος, αλλά και ήταν πολλά τα χιλιόμετρα για να επιστρέψεις και να ακολουθήσεις άλλον δρόμο.
Άιντε να φτάσεις Καρδίτσα, και να είσαι σχεδόν 30 χιλιόμετρα πριν τα Τρίκαλα και να σου πουν, έκλεισε ο δρόμος γύρισε πίσω και πήγαινε από Φάρσαλα στην Λάρισα, και στα Φάρσαλα να σου πουν κι εκεί έκλεισε ο δρόμος πήγαινε από Βόλο (Βελεστίνο), και εκεί να ακούσεις τα ίδια, και να γυρίσεις πίσω.
Ε, λέω δεν θα το αφήσω στην τύχη κι ότι βγει, κι αποφασίζω να πάρω τον δρόμο, από Μεσολόγγι - Άρτα - Ιωάννινα - Μέτσοβο - Καλαμπάκα - Τρίκαλα.
Μετά από κάποιες ώρες ταξιδιού με τις απαραίτητες και αναγκαίες στάσεις, φτάνω στην Καλαμπάκα.
Από μακριά αρχίζουν και φαίνονται οι τεράστιοι και επιβλητικοί βράχοι των Μετεώρων, και μιας και είχα χρόνια που περνούσα από την περιοχή και δεν την είχα επισκεφτεί, αποφασίζω να κάνω μια στάση εδώ.
Την προηγούμενη φορά που είχα επισκεφτεί τα Μετέωρα ήταν πριν από 36 χρόνια σχεδόν.
Φτάνω στην πόλη της Καλαμπάκας και ανηφορίζω τον δρόμο για τους βράχους και τα μοναστήρια.
Ο δρόμος γεμάτος από αυτοκίνητα και λεωφορεία με τουρίστες, αλλά και πεζοπόρους.
Πραγματικά με το που βρίσκεσαι εκεί και αντικρίζεις τους πελώριους βράχους, αλλά και τα μοναστήρια που βρίσκονται χτισμένα πάνω τους σε πιάνει δέος.
Είναι λες και τα μοναστήρια αιωρούνται.
Λίγα Λόγια για τα Μετέωρα
Τα Μετέωρα είναι ένα σύμπλεγμα από σκοτεινόχρωμους βράχους από ψαμμίτη οι οποίοι υψώνονται έξω από την Καλαμπάκα, στον νομό Τρικάλων στη Θεσσαλία, κοντά στα πρώτα υψώματα της Πίνδου και των Χασίων. Τα μοναστήρια των Μετεώρων, που είναι χτισμένα στις κορυφές κάποιων από τους βράχους, είναι σήμερα το δεύτερο σημαντικότερο μοναστηριακό συγκρότημα στην Ελλάδα, ύστερα από το Άγιο Όρος. Από τα τριάντα που υπήρξαν ιστορικά, σήμερα λειτουργούν μόνον έξι, τα οποία, από το 1988 περιλαμβάνονται στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά τοπία της Ελλάδας. Η θέα των πανύψηλων σκουρόχρωμων βράχων προκαλεί δέος.Τα Μετέωρα αποτελούν ένα μοναδικό μέρος και είναι κορυφαίος ταξιδιωτικός προορισμός, που ξεχωρίζει από ένα σύμπλεγμα τεράστιων παλαιολιθικών κάθετων βράχων που δημιούργησαν προϊστορικά ποτάμια, με σκαρφαλωμένα επάνω στις απότομες κορυφές τους ξακουστά βυζαντινά μοναστήρια με μοναδικά κειμήλια και τοιχογραφίες από τον 11ο αιώνα.
Η δημιουργία των Μετεώρων που έχει κατά καιρούς απασχολήσει πολλούς Έλληνες και ξένους γεωλόγους, δεν έχει ακόμη ξεκάθαρα ερμηνευθεί. Είναι ενδιαφέρον το ότι ούτε η Ελληνική Μυθολογία ούτε οι αρχαίοι Έλληνες αλλά και ούτε ξένος ιστορικός έχει αναφερθεί στο χώρο αυτό. Παρότι ο Στράβωνας, μας δίνει σχεδόν πλήρη αναφορά για την περιοχή του αρχαίου Αιγινίου, που λέγεται πως είναι η σημερινή Καλαμπάκα, δεν δίνει κανένα στοιχείο για αυτούς τους λίθινους όρθιους στύλους. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Παυσανία και τον Ηρόδοτο, παρά το γεγονός ότι φαίνεται να είχαν ταξιδέψει στην περιοχή.
Σύμφωνα με τη θεωρία του Γερμανού γεωλόγου Φίλιπσον, που επισκέφτηκε την Ελλάδα στα τέλη του 19ου αιώνα, η δημιουργία αυτών των τεράστιων ογκολίθων οφείλεται σ΄ ένα δελτοειδή κώνο από ποταμίσιους ογκόλιθους και ασβεστολιθικά πετρώματα που για εκατομμύρια χρόνια χύνονταν σε θαλάσσια έκταση που κάλυπτε τότε τη Θεσσαλία.
Τα Μετέωρα σήμερα έχουν τη μορφή απότομων κορυφών με ύψος που φτάνει τα 200 μέτρα και πλάτος μέχρι 300 μέτρα. Το μέσο υψόμετρο είναι 313 μέτρα.
Το όνομα “Μετέωρα” αποδίδεται στον κτήτορα της μονής Μεγάλου Μετεώρου, τον Άγιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη, ο οποίος ονόμασε «Μετέωρο» τον Πλατύ Λίθο στον οποίο ανέβηκε πρώτη φορά το 1344.
Κάποια άλλη εκδοχή αποδίδει την ονομασία στην αστρονομία, όπου Μετέωρο ονομάζεται κάθε φωτεινό φαινόμενο που εμφανίζεται μέσα στην ατμόσφαιρα της Γης ως αποτέλεσμα της εισόδου σε αυτή κάποιου μετεωροειδούς, δηλαδή κάποιου βραχώδους σώματος που μπορεί να έχει μέγεθος από λίγα χιλιοστά έως αρκετά μέτρα. Και τα Μετέωρα μοιάζουν σαν να κρέμονται από τον ουρανό.
Με σχοινιά, με δίχτυα ή με τα γυμνά τους χέρια οι μοναχοί αναριχόντουσαν σ αυτές τις απόκρημνες και τεράστιες σε ύψος πλαγιές των βράχων για να βρεθούν στα κελιά στις σκήτες και στα μοναστήρια τους.
Το άγριο και απροσπέλαστο τοπίο αποτέλεσε πρόσφορο χώρο για τους χριστιανούς ασκητές που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή σε χρονολογία που δεν είναι ακριβώς γνωστή.
Τα Μετέωρα, λόγω και της μορφολογίας τους, προσέφεραν στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ιδανικό καταφύγιο για τον μοναχισμό και διέσωσαν μνημεία του πολιτισμού και έργα της μεταβυζαντινής τέχνης. Στις αρχές του 19ου αιώνα πολλά μοναστήρια λεηλατήθηκαν από τον στρατό του Αλή Πασά.
Στη δεκαετία του 1920 λαξεύτηκαν κλίμακες και σήραγγες στους βράχους καθιστώντας τις μονές προσβάσιμες από το γειτονικό οροπέδιο κι έτσι η παραδοσιακή μέθοδος επικοινωνίας και ανεφοδιασμού τον μονών με ανεμόσκαλες, σκοινιά, τροχαλίες και καλάθια, σταδιακά εγκαταλείφθηκε.
Σύμφωνα με διάφορες γνώμες βυζαντινολόγων υποστηρίζεται ότι ξεκίνησε πριν από τον 11ο αιώνα. Άλλες ιστορικές όμως πληροφορίες αναφέρουν ως πρώτο ασκητή οικιστή κάποιον Βαρνάβα που το 950-970 ίδρυσε την πολύ παλιά Σκήτη του Αγίου Πνεύματος.
Η UNESCO έχει χαρακτηρίσει τα Μετέωρα ως «Διατηρητέο και Προστατευόμενο Μνημείο της Ανθρωπότητας». Το ελληνικό κράτος ως «τόπο ιερό, αναλλοίωτο και απαραβίαστο».
Τα Μετέωρα είναι και προστατευόμενος βιότοπος του δικτύου Natura 2000.
Ο χώρος των Αγίων Μετεώρων από τον Οκτώβριο του 1995 με νόμο της Πολιτείας ανακηρύχθηκε τόπος ιερός, αναλλοίωτος και απαραβίαστος γεγονός που εξασφαλίζει την Ορθόδοξη αυθεντικότητά του και την αποτελεσματική προστασία του. Έτσι ακριβώς αναγνώρισαν τον χώρο οι αιώνες και τον ανακήρυξε με απόφασή του το 1990 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Οι κρυμμένοι θησαυροί των Μετεώρων
Το πολύτοξο γεφύρι της Σαρακήνας
Σε απόσταση περίπου 8 χιλιομέτρων από την Καλαμπάκα, με κατεύθυνση προς τα Τρίκαλα, θα βρείτε την ιστορική κοινότητα της Σαρακήνας. Εκεί υπάρχει το πιο μεγάλο πολύτοξο πέτρινο γεφύρι του νομού Τρικάλων, το περίφημο εξάτοξο γεφύρι της Σαρακήνας, που χρονολογείται στον 16ο αιώνα. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αξιοθέατα των Μετεώρων.
Το προϊστορικό σπήλαιο της Θεόπετρας
Μόλις 4 χλμ έξω από την Καλαμπάκα θα βρείτε ένα υποβλητικό σκηνικό, ένα σπήλαιο-αξιοθέατο που θα κεντρίσει το ενδιαφέρον σας. Στο εσωτερικό του σπηλαίου, μια κύρια αίθουσα 500 τ.μ. περίπου. Ο σχηματισμός του ασβεστολιθικού βράχου της Θεόπετρας τοποθετείται στην ανώτερη Κρητιδική περίοδο (137.000.000-65.000.000 χρόνια από σήμερα).
Αφού τελειώνω την περιήγηση μου στα Μετέωρα, κατεβαίνω στην πόλη της Καλαμπάκας.
Η κεντρική πλατεία της είναι γεμάτη από κάθε λογής μαγαζιά και η κίνηση πάρα πολύ.
Τουρίστες από όλα τα μέρη του κόσμου επισκέπτονται θα όλη την διάρκεια του χρόνου την συγκεκριμένη περιοχή.
Απολαμβάνω τον καφέ μου σε ένα από τα καφέ στην πλατεία μαζί με πλήθος κόσμου.Κάτι η ωραία ηλιόλουστη μέρα κάτι η περιοχή, με δυσκολία βρήκα να καθίσω κι εγώ.
Χωρίς να βιάζομαι και μετά από αυτή την ωραία και ενδιαφέρουσα στάση μας συνεχίζουμε την εκδρομή μας για τα πανέμορφα Τρίκαλα.
Φεύγοντας να πω ότι:
Όλοι πρέπει, τουλάχιστον Μια φορά στην ζωή σας, να επισκεφθείτε τα ΜΕΤΕΩΡΑ!!!!!
Το φανταστικό τοπίο με τους πελώριους βράχους σπαρμένους στην γύρω περιοχή, αλλά και τα μοναστήρια στις κορυφές τους δημιουργούν ένα θέαμα... ΜΟΝΑΔΙΚΟ στον κόσμο.
Εις το Επανιδείν
