Αργοσαρωνικός: Αγκίστρι

Το Διαμαντάκι του Αργοσαρωνικού 

Αυτή η Παρασκευή, όπως και αυτό το σαββατοκύριακο δεν ήταν προγραμματισμένο για βόλτα, λόγω υποχρεώσεων.

Όμως μια μικρή αναβολή και οι υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούσαν στην Αθήνα μας έκαναν να αναθεωρήσουμε.

Έτσι λοιπόν, κάτι ο περιορισμένος χρόνος που είχαμε στην διάθεσή μας, κάτι οι πανελλήνιες εξετάσεις και τα σχολεία που κρατούσαν τον περισσότερο κόσμο μακριά από διακοπές ακόμα, σκεφτήκαμε ότι είχαμε την ευκαιρία μας να πάμε έστω κάπου κοντά και σχετικά φθηνά για το μπάνιο μας και τον καφέ μας.

Η επιλογές ήταν κοντινό νησάκι στις Κυκλάδες, ή στον Αργοσαρωνικό. 

Επιλέχθηκε για πιο γρήγορα το νησάκι Αγκίστρι στον Αργοσαρωνικό.

Το Αγκίστρι ανήκει στα νησιά του Αργοσαρωνικού και βρίσκεται στα δυτικά της Αίγινας. Η κοντινή απόσταση από το λιμάνι του Πειραιά και το όμορφο φυσικό τοπίο έχουν κάνει το Αγκίστρι έναν αγαπημένο προορισμό για σύντομες αποδράσεις από την Αθήνα. 

Το Αγκίστρι είναι ιδανικός προορισμός για μονοήμερη εκδρομή, για το σαββατοκύριακο ή ολιγοήμερες διακοπές για γαλήνη και ξεκούραση, καθώς προσφέρει πολλές επιλογές σε παραλίες με κρυστάλλινα νερά, διαμονή και φαγητό, αλλά και τη δυνατότητα για ατελείωτες βόλτες και περιπάτους στη φύση. 

Το δρομολόγιο του πλοίου ήταν για τις 09.00 το πρωί, και παίρνοντας τα απολύτως απαραίτητα μαγιό, αντηλιακά και πετσέτα φύγαμε για Πειραιά Πύλη Ε8.

Τα εισιτήρια τα προμηθευτήκαμε από το κιόσκι της εταιρίας δίπλα ακριβώς στην προβλήτα του πλοίου.

Επειδή είχαμε αποφασίσει να πάρουμε και την μηχανή για τις μετακινήσεις μας, όχι ότι ήταν απαραίτητο όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, φτάσαμε στην ώρα μας για την επιβίβαση.

(!!! Προσοχή πρέπει να δοθεί στην επιλογή των πλοίων, διότι δεν παίρνουν όλα οχήματα).

Ο κόσμος που περίμενε μαζί με εμάς αρκετός, τουρίστες από όλο τον κόσμο και το πλοίο γεμάτο, που πήγαιναν είτε στην Αίγινα είτε στο Αγκίστρι.

 

Η διαδρομή είναι 1.35’Ω κανονικά και το δρομολόγιο περνά από την Αίγινα. Τα εισιτήρια τώρα, 12,5 ευρώ/άτομο (9,5 ευρώ εκπτωτικό), και 9,5 ευρώ η μηχανή. (Οι ίδιες τιμές και για την επιστροφή).   

Για τις τιμές προϊόντων εντός του πλοίου θα έλεγα κανονικές.... (π.χ. καφές 3,2 ευρώ).

Αφήνουμε το λιμάνι του Πειραιά και ταξιδεύουμε στον Αργοσαρωνικό.

Στην πορεία μας πολλοί γλάροι έκαναν την εμφάνισή τους γύρω από το πλοίο, και μου έκανε εντύπωση. Αυτοί βέβαια γνώριζαν το γιατί και εγώ το κατάλαβα λίγο αργότερα.

Πολλοί επιβάτες κρατούσαν λίγο ψωμάκι στα χέρια τους για να τους ταΐσουν, και αυτοί κατέβαιναν και το έπαιρναν... Εκείνη την στιγμή τα κινητά και οι φωτογραφικές μηχανές, έπαιρναν φωτιά αποθανατίζοντας την στιγμή. Αυτό δεν το είχα ξαναδεί και μου άρεσε πολύ.

Μετά από 1.35’Ω φτάνουμε στο λιμάνι της Αίγινας.

Εδώ ακούμε από τα μεγάφωνα του πλοίου, ότι όσοι επιβάτες είναι να αποβιβαστούν στην Αίγινα να κατέβουν στην πόρτα του πλοίου γιατί το πλοίο είχε άμεση αναχώρηση.

Μπα λέω, δεν δένει το πλοίο έτσι ώστε να κατέβουν οι επιβάτες; που να ήξερα τι εννοούσε...

Φτάνουμε λοιπόν στο λιμάνι της Αίγινας, και βλέπεις τον κόσμο να πετάγετε έξω από το πλοίο τρέχοντας, και την ίδια στιγμή πάλι τρέχοντας να επιβιβάζονται κάποιοι λιγοστοί, και το πλοίο να κάνει όπισθεν και να φεύγει...!!!

Δεν το είχα ξαναζήσει κι αυτό, αφού ήταν τόσο γρήγορη η όλη διαδικασία που γελώντας λέγαμε ότι σίγουρα τους πετούσαν από το πλοίο, δεν κατέβαιναν... και σκεφτόμασταν σε εμάς τι θα τύχει και αν θα είναι το ίδιο.

Μετά από 30’ φτάνουμε στο λιμάνι του Αγκιστριού.

Όπως και πριν στην Αίγινα μας ειδοποίησαν να κατέβουμε στην πόρτα του πλοίου και να είμαστε έτοιμοι για αποβίβαση.

Και ναι, όπως και πριν το ίδιο ζήσαμε κι εμείς... τρέχοντας κατεβήκαμε και σε λίγα λεπτά το πλοίο είχε ήδη σαλπάρει...!!!

Εντάξει, σίγουρα εμάς έδινε την εντύπωση ότι γίνονταν όλα τόσο γρήγορα, και σίγουρα αυτοί που κάνουν για χρόνια καθημερινά αυτό το δρομολόγιο ξέρουν την δουλειά τους.... είχε όμως την πλάκα του κι αυτό...

Πρώτη μας στάση η εκκλησία των Αγίων Αναργύρων, στην Σκάλα την περιοχή δίπλα από το λιμάνι.

Η παραλία στην Σκάλα ήταν οργανωμένη και καθαρή, και για 11.00 το πρωί, χωρίς κόσμο. (Εδώ οι ξαπλώστρες είχαν 8 ευρώ/σετ). Στην επιστροφή μας περί της 16.00 το απόγευμα η παραλία ήταν γεμάτη καθώς και όλα τα μαγαζιά τριγύρω.

 Από εδώ μπορεί κανείς να πάρει το λεωφορείο της γραμμής με συχνά δρομολόγια και εισιτήριο 2 ευρώ και να μετακινηθεί προς κάποιες παραλίες του νησιού, χωρίς κόπο και χωρίς να έχει το δικό του μεταφορικό μέσο.

Πολλοί νοίκιαζαν ποδήλατα, ή ηλεκτρικά πατίνια για να μετακινηθούν, κι άλλοι λόγω της καταπράσινης φύσης και των μικρών αποστάσεων του νησιού επέλεγαν να περπατήσουν, και μετά να πάρουν το λεωφορείο.

Οι αποστάσεις είναι σχετικά μικρές. Ολόκληρο το νησί να φανταστείτε έχει έκταση μόλις 14 τετραγωνικά χιλιόμετρα, επομένως ενδείκνυται και για περπάτημα.

Ενδεικτικά από το λιμάνι μέχρι την Απόνησο είναι 8,4 χλμ.

Ο βόρειος δρόμος του νησιού από την Σκάλα προς το Μεγαλοχώρι, και προς την απέναντι πλευρά είναι ιδανικά φτιαγμένος για να τον περπατήσεις δίπλα στην θάλασσα, περνώντας από οργανωμένες παραλίες και μαγαζιά του νησιού.

 

Το Αγκίστρι έχει πανέμορφες παραλίες με πεντακάθαρα γαλαζοπράσινα νερά και βλάστηση που συχνά φτάνει μέχρι τη θάλασσα. Το τοπίο στις ακτές του Αγκιστρίου είναι πραγματικά παραδεισένιο. Οι περισσότερες παραλίες είναι εύκολα προσβάσιμες με τα πόδια ή με οποιοδήποτε όχημα όπως είπαμε, κάποιες είναι οργανωμένες, και άλλες όχι. Άλλες είναι με βράχια κι άλλες με βότσαλο ή άμμο.

Αυτές είναι η παραλία Μάρεζα στα Λιμενάρια, η παραλία Δραγωνέρα, η παραλία Μεγαλοχωρίου, η παραλία στην Σκάλα, η παραλία Απόνησος, και κάποιες άλλες πιο απομονωμένες, όπως η παραλία Σκληρή και Χαλικιάδα.

Οι βόρειες παραλίες του νησιού έχουν συνήθως όμως αέρα και φυσικά κύμα. 

 

Εμείς είχαμε αποφασίσει να πάμε στην καλύτερη παραλία του νησιού, η οποία δεν ήταν άλλη από την παραλία Απόνησο, μια αβαθή παραλία ανάμεσα στο ιδιωτικό νησί της Απονήσου και στο Αγκίστρι.

Φτάνουμε μετά από λίγα λεπτά οδήγησης στην παραλία και επιλέγουμε να περάσουμε στην οργανωμένη πλευρά του ιδιωτικού νησιού.

Κόσμος ελάχιστος για την εποχή.

Είσοδος 5 ευρώ κατ’ άτομο, και ξαπλώστρα σε όποιο μέρος θέλαμε, και ένα βιβλίο για να περάσεις την ώρα σου.

Το νησάκι έχει 3-4 μέρη που είναι χωρισμένο με ξαπλώστρες.

Οι τιμές του σε κανονικά επίπεδα, κλαμπ σάντουιτς 12 ευρώ, αναψυκτικό 2,5 ευρώ και καφές 3 ευρώ. Η ντουζιέρα ήταν με κέρματα και είχε 0,5 ευρώ.

Για φαγητό στην παραλία είχαμε ήδη προβλέψει και έτσι δεν το κοιτάξαμε.

Το νερό της παραλίας ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ, όμως η παραλία ήταν βραχώδης με δυσκολία στο να φτάσεις πιο βαθιά έτσι ώστε να κολυμπήσεις.

Το χρώμα της το κάτι άλλο, και ήταν το ιδανικό για μένα.

Παντού είχαν φτιάξει σκάλες βέβαια για να αποφύγεις τα βράχια και να πατήσεις στο νερό που είχε άμμο, αλλά δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα.

Μια ακόμα ανησυχία που είχαμε εκεί, ήταν ότι αυτή την εποχή είχαν εμφανιστεί μωβ μέδουσες (τσούχτρες) σε πολλές παραλίες της Ελλάδας και ο Αργοσαρωνικός ήταν γεμάτος.

Την στιγμή που φτάσαμε στην παραλία και μπήκαμε στο νερό δεν είδαμε κάτι, και απολαύσαμε το μπάνιο μας.

Αργότερα όμως όσο περνούσε η ώρα και φυσούσε προς το μέρος μας, είδαμε τις πρώτες μωβ μέδουσες να κάνουν την εμφάνισή τους.

Λόγω του επώδυνου τσιμπήματος τους, δεν ήταν να το ρισκάρουμε για ένα μπάνιο εκεί, και πήγαμε στην πίσω παραλία που ήταν ακόμη καθαρή.

Βέβαια αργότερα εμφανίστηκαν κι εκεί, και λίγο έλειψε να έρθουμε πρόσωπο με πρόσωπο με μία.   

Ευτυχώς για εμάς προλάβαμε και απολαύσαμε τις ώρες μας στην θάλασσα, και αργά το απόγευμα ήρθε η ώρα της επιστροφής μας.

Το ζήσαμε κι αυτό και αν με ρωτούσατε τώρα, θα σας έλεγα...

ΝΑΙ το νησί αξίζει για μια επίσκεψη και ένα μπάνιο, και για ένα το πολύ σαββατοκύριακο.

ΝΑΙ δεν χρειάζεται μεταφορικό μέσο, γιατί το λεωφορείο της γραμμής είναι υπεραρκετό για τις μετακινήσεις σας και φθηνό.

ΝΑΙ κάποιες καλές παραλίες είναι πολύ κοντά στο λιμάνι και πας με τα πόδια.

ΟΧΙ γενικά δεν με εξέπληξαν οι παραλίες που είδα, ακόμη και η Απόνησσος με την τόση διαφήμιση, η οποία είχε ναι μεν τα καλύτερα νερά, αλλά ήταν γεμάτη  βράχια.

Βέβαια θα πήγαινα να την δω για μια φορά τουλάχιστον εάν βρισκόμουν το νησί, και εκεί εάν δεν ήθελα να πληρώσω είσοδο, θα επέλεγα να καθίσω στα δέντρα απέναντι από το νησάκι, στην καντίνα και να μπω στην θάλασσα από ένα μικρό μέρος μπροστά χωρίς βράχια.

Ίσως έχω συνηθίσει να λέω καλές τις παραλίες με αμμουδιά και γαλαζοπράσινη θάλασσα, και δεν μου αρέσουν οι παραλίες με βράχια ή μεγάλο βότσαλο και φυσικά με αέρα και κύμα, όπως ήταν η παραλία Δραγωνέρα ή η παραλία Μεγαλοχωρίου, αυτή την εποχή.

Δεν ξέρω εάν θα επέλεγα να πάω στην άλλη πλευρά του νησιού στην παραλία Σκληρή η οποία είναι βραχώδης και την πιο απότομη Χαλικιάδα (παραλία γυμνιστών και όχι μόνο).

Σίγουρα εάν πήγαινα για μια μέρα θα προτιμούσα την παραλία στην Σκάλα η οποία αν και δεν ήταν από τις καλύτερες, ήταν ρηχή και καθαρή, τέλεια για οικογένειες με μικρά παιδιά, ήταν οργανωμένη, κοντά στο λιμάνι, και δεν θα είχα θέμα με την μετακίνηση.

Βεβαίως εκφράζω την προσωπική μου άποψη και σίγουρα μπορεί να διαφωνούν κάποιοι.

Το σίγουρο είναι, είτε μόνος, είτε με καλή παρέα θα περάσετε τέλεια και θα απολαύσετε την κάθε σας στιγμή στο νησί.

Εύχομαι σε όλους ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ μιας και τώρα αρχίζει, και καλές διακοπές...