Αρκαδία: Αγία Θεοδώρα Βάστα Αρκαδίας

 Το παράξενο και ανεξήγητο φαινόμενο.

Ο καινούργιος χρόνος έχει μπει και μέχρι στιγμής μόνο τα μέτρα κατά της πανδημίας δείχνουν ακόμα να κρατάνε και να μας ανησυχούν.

Ο καιρός αν και χειμώνας είναι καλός για την εποχή και σε ένα ηλιόλουστο σαββατοκύριακο με λίγο κρύο, δεν χάνουμε την ευκαιρία για μια μικρή απόδραση, την πρώτη του χρόνου. 

 

Μέσα από τους πολλούς προορισμούς που έχουμε σχεδιάσει να επισκεφτούμε, ανάλογα τις ημέρες και την παρέα που έχουμε διαθέσιμες κάθε φορά, επιλέγουμε την επίσκεψη μας στο μικρό βυζαντινό εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας Βάστα του 10ου αιώνα στην Αρκαδία.

 

Ο λόγος που είχαμε σχεδιάσει να επισκεφτούμε αυτό το εκκλησάκι δεν ήταν άλλος από το παράξενο και ανεξήγητο φαινόμενο το οποίο, το έχει κάνει διάσημο σε όλο τον κόσμο... 

Χαρακτηρίζεται ως θαύμα της φύσης καθώς πάνω στην σκεπή του βρίσκονται 17 πελώριες βελανιδιές οι ρίζες των οποίων δεν φαίνονται πουθενά, ενώ από τα θεμέλιά του αναβλύζουν τα νερά πηγών.

 Πολλές οι ιστορίες και οι ερευνητές που το έχουν μελετήσει.

Η διαδρομή μας αποζημιώνει απλόχερα με τα ειδυλλιακά τοπία που μας προσφέρει, και τα τελευταία 20 χιλιόμετρα μετά το Διαβολίτσι είναι το κάτι άλλο.

 

 

 

Θαυμάζουμε και τα διάσημα γλυπτά από μέταλλο που κοσμούν τον δρόμο μετά το Παραπούγκι και πριν το Καρνάσι, απέναντι από το εκκλησάκι του Αγίου Νεκταρίου. 

 

 

 

Όσο πιο πολύ πλησιάζει κανείς τόσο πιο έντονα ακούγεται το βουητό των νερών που αναβλύζουν από τα θεμέλια της εκκλησίας και το μυστήριο του μύθου κάνοντας τον να αισθάνεται δέος μπροστά στο θέαμα που αντικρίζει. 

 

Ο κόσμος πάρα πολύς και δύσκολο ακόμα το πάρκινγκ και για μοτοσυκλέτα.

Χιλιάδες προσκυνητές επισκέπτονται το εκκλησάκι όλο το χρόνο για να προσκυνήσουν και να θαυμάσουν αυτό το μοναδικό σύμπλεγμα, ένα ανεξήγητο θαύμα της φύσης που κυριαρχεί στο γαλήνιο αυτό τοπίο.

 

 

 

 

Ότι βλέπουμε τριγύρω μας είναι και ανθρώπινο και φυσικό και θεϊκό, και είναι κάτι που προβληματίζει τον ανθρώπινο νου.

Η Αγία Θεοδώρα εορτάζει την 11 Σεπτεμβρίου.  

Σε κοντινή απόσταση υπάρχουν καφέ και εστιατόρια, όπως και ένας παλιός νερόμυλος τον οποίο πολλοί επισκέπτονταν και πραγματικά άξιζε τον κόπο.

 

 

Το φαγητό, η εξυπηρέτηση το προσωπικό και το εστιατόριο με τον ομώνυμο τίτλο φανταστικό.

Εμείς είχαμε αποφασίσει τον καφέ μας να τον απολαύσουμε κάπου αλλού στην επιστροφή μας και γιαυτό η στάση μας έγινε στην όμορφη πόλη της Ζαχάρως.

 Αργά το απόγευμα ήταν και η επιστροφή μας, αφήνοντας μας με τις καλύτερες εντυπώσεις.

Το εκκλησάκι και το μέρος φανταστικό, η διαδρομή μαγική, και η εκδρομή μας ήταν τέλεια.

 

Τι άλλο να ζητήσει κανείς.

Μέχρι την επόμενη μας εξόρμηση...

Εις το επανιδείν