Και να που έφτασε η καλύτερη εποχή του χρόνου.
Ένας ακόμα χρόνος με ευχάριστες αλλά και αρκετές δυσκολίες φτάνει στο τέλος του.
Τα δύο τελευταία χρόνια όλοι δοκιμαζόμαστε βλέπετε και οι εκδρομές μας ήταν περιορισμένες εκτός Ελλάδας.
Λίγο ο φόβος της πανδημίας, λίγο τα έκτακτα μέτρα μετακίνησης, λίγο τα οικονομικά, δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια να σκεφτείς πράγματα που σε ευχαριστούν.
Κοντεύουν Χριστούγεννα και το μόνο που καταλαβαίνει κανείς είναι ότι τα μέτρα της πανδημίας θα γίνουν πιο αυστηρά.
Πριν ακόμα γίνει αυτό, λέμε να το δοκιμάσουμε όσο είναι ακόμη νωρίς.
Το πρόγραμμα βγήκε άμεσα, ο αρχικός προορισμός βρέθηκε και δεν ήταν άλλος από το Σεράγεβο στην Βοσνία Ερζεγοβίνη.
Έχοντας τους προβληματισμούς μας ξημερώματα αναχωρούμε για το μικρό μας τουρ στα Βαλκάνια.
Περνάμε γρήγορα την Αλβανία από το συνοριακό σταθμό Κακαβιάς, και οδεύουμε προς Μαυροβούνιο, όπου θα διανυκτερεύαμε κιόλας.
Μας έχουν πάει καλά όλα στην διαδρομή, δόξα το Θεό, και με μια καλή μέρα φτάνουμε στο συνοριακό σταθμό Hani i Toti, από την πλευρά της Αλβανίας, δείχνουμε τα πιστοποιητικά εμβολιασμού μας, τα χαρτιά του αυτοκινήτου και χωρίς κανένα πρόβλημα περνάμε στο φυλάκιο του Μαυροβουνίου, κι εκεί το σοκ.!!!!
Σκόδρα Αλβανίας |
Σκόδρα Αλβανίας |
Τα πιστοποιητικά μας δεν περνάνε, και εφόσον δεν αναγνωρίζονται η λύση που προτείνεται από τους υπεύθυνους εκεί, ευτυχώς ήταν ο έλεγχος rapid test, και η έκδοση πιστοποιητικού με διάρκεια 48 ωρών για να συνεχίσουμε, αν και εφόσον ήμασταν αρνητικοί στον ιό.
Αφού λοιπόν πληρώνουμε 15ε έκαστος για το ράπιντ τέστ, ευτυχώς
αρνητικό, περνάμε στο Μαυροβούνιο.
Εδώ να πω, ότι ευτυχώς που είχαν προβλέψει τέτοιες καταστάσεις και είχαν στήσει δύο ιατρικά κέντρα. Άιντε να έφτανες μέχρι εδώ και να σου έλεγαν ότι πρέπει να γυρίσεις πίσω να πας να το κάνεις.!!!
Η ταλαιπωρία και το σοκ ήταν μεγάλο, και έτσι το πρόγραμμά μας άλλαξε δυστυχώς.
Μας ειδοποίησαν, ότι καθημερινά τα μέτρα σε όλη την Ευρώπη άλλαζαν διαρκώς και με τον φόβο μήπως αποκλειστούμε πουθενά, πήραμε την απόφαση να μην το ρισκάρουμε, και να επιστρέψουμε πίσω.
Τριγυρίσαμε για λίγες ώρες στην πόλη και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας, για να οργανώσουμε την επιστροφή μας.
Εδώ μας ενημέρωσαν ότι σύμφωνα με τα νέα μέτρα που είχαν εξαγγελθεί, για την επιστροφή μας στην Ελλάδα θα έπρεπε να επιλέξουμε ακριβώς τον συνοριακό σταθμό που θα περνούσαμε και να συμπληρώσουμε μια φόρμα PLF, την οποία θα έπρεπε και αυτήν να την είχαμε κοντά μας.!!!
Άιντε τώρα ενώ βρίσκεσαι σε άδεια και περνάς ωραία, δεν έφτανε το πρώτο σοκ, να έχεις κι άλλο.
Εδώ λοιπόν σκεφτήκαμε ότι δεν θα ρισκάρουμε άλλο, και εφόσον δεν θα συνεχίζαμε και θα επιστρέφαμε, να μην πάρουμε την ίδια διαδρομή, αλλά και επειδή είχαμε για δυο ημέρες το πιστοποιητικό που είχαμε βγάλει με ισχύ για την Αλβανία, αποφασίσαμε τελικά να επιστρέψουμε από τα Σκόπια και να επισκεφτούμε την πόλη της Στρούγκας.
Είχα ακούσει γι’ αυτήν την πόλη ότι ήταν δίπλα στη λίμνη και ήταν φανταστική, και την προηγούμενη φορά που φτάσαμε Οχρίδα, δεν μας έπαιρνε ο χρόνος να την επισκεφτούμε και έτσι δεν τα καταφέραμε...
Τώρα είχαμε την ευκαιρία μας....