Αργοσαρωνικός: Αίγινα

 

Η νύμφη του Αργοσαρωνικού

Καλοί οι καφέδες στην Αθήνα, αλλά και κάποιος σε ένα μέρος διαφορετικό είναι φυσικά αλλιώς…

Κι εκεί που λες που θα πάμε, βρίσκουμε τον προορισμό μας από τους κοντινούς, που δεν ήταν άλλος από το νησί της Αίγινας.

 

 

Δεν έχουμε κλείσει εισιτήρια, αλλά με μια ματιά στο διαδίκτυο, βλέπουμε ότι έχει πλοία κάθε ώρα σχεδόν από τον Πειραιά και αποφασίσαμε να τα πάρουμε φτάνοντας εκεί. Αυτό όμως τους καλοκαιρινούς μήνες ή ημέρες εορτών πρέπει να αποφεύγετε εκτός κι αν δεν σας πειράζει να καθυστερήσετε την αναχώρησή σας.

Σηκωνόμαστε πρωί, και ξεκινάμε για Πειραιά και βρισκόμαστε στον πρώτο γκισέ των πλοίων της γραμμής.

Βγάζουμε τα εισιτήριά μας και για τη μηχανή, 9-12€ το άτομο ανάλογα το πλοίο, και 10€ η μηχανή. μπαίνουμε μέσα και το ταξίδι ξεκινά…

(Οι τιμές αντιστοιχούν στα κοινά πλοία και όχι στα γρήγορα, τα οποία δεν μπορούν να πάρουν οχήματα).

Μετά από μια ώρα και κάτι, να σου βρισκόμαστε στο λιμάνι της Αίγινας.

 Αίγινα, η αγαπημένη των "θεών" και των ανθρώπων

Η Αίγινα, είναι το μεγαλύτερο σε έκταση νησί του Αργοσαρωνικού, και αποτελεί σημαντικό πόλο έλξης για Έλληνες και ξένους επισκέπτες λόγω της μικρής του απόστασης από το λιμάνι του Πειραιά. Είναι ένα από τα αγαπημένα νησιά των κατοίκων της Αττικής και όχι μόνο, το οποίο μπορούν να επισκέπτονται αυθημερόν καθ όλη την διάρκεια του χρόνου, είτε για να κολυμπήσουν στις όμορφες παραλίες του, είτε για να περπατήσουν στα γραφικά σοκάκια του, είτε ακόμα και διαμείνουν μόνιμα εκεί, μιας και η συχνή συγκοινωνία με τα πλοία της γραμμής το κάνουν εφικτό.

 Σύμφωνα με το μύθο, η Αίγινα πήρε το όνομά της από μία νύμφη, κόρη του Θεού ποταμού Ασωπού, την οποία ερωτεύθηκε ο Δίας και την πήρε μαζί του στο νησί.

Το νησί έχει μακραίωνη ιστορία και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο σε αρκετές φάσεις της ελληνικής ιστορίας, αφού αποτέλεσε εκτός των άλλων, και την έδρα της πρώτης κυβέρνησης του νεοσύστατου ελληνικού κράτους το 1828. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας έχτισε εντυπωσιακά νεοκλασικά κτήρια, τα οποία αξίζει να επισκεφθείτε όταν βρεθείτε στο νησί. 

Η πρωτεύουσα του νησιού, ξεχωρίζει για τα καλοδιατηρημένα κτήρια της, και σε κάποια γίνονται ακόμα εργασίες αποκατάστασης των. 

Το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στο λιμάνι με τα κανόνια και την άγκυρα στον προαύλιο χώρο του καθώς και τα νεοκλασικά κτίρια του παραλιακού εμπορικού δρόμου της με τα μαγαζιά και τις εκκλησίες της αποτελούν την πρώτη εικόνα που αντικρίζει κανείς κατεβαίνοντας από το πλοίο.

Έχει ιδιαίτερα γραφικά χωριουδάκια, με καθαρές θάλασσες, φημισμένα μοναστήρια, και σπουδαίους αρχαιολογικούς χώρους. Φημίζεται για τα φιστίκια της, η οποία φιστικιά που καλλιεργείται στην Αίγινα από το 1860, με την ντόπια ποικιλία της να χαρακτηρίζεται μοναδική και από τις καλύτερες σε όλο τον κόσμο.

Τα ιστορικά αξιοθέατα του νησιού πολλά με τα κυριότερα να είναι, κυρίως μοναστήρια όπως του Αγίου Νεκταρίου και χωριά όπως η Παλαιόχωρα, και αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία όπως ο Ναός της Αφαίας Αθηνάς και ο Ναός του Απόλλωνα Δελφίνειου στην Κολώνα με τα μουσεία τους.

Κατά την παραμονή σας στο νησί, μπορείτε να επισκεφθείτε το και τον Πύργο του Μαρκέλλου, ο οποίος κατασκευάστηκε από τον Μάρκελλο, έναν ήρωα του πολέμου της Ανεξαρτησίας του 1821 και αργότερα Κυβερνήτη του νησιού, όπου σήμερα στεγάζει το Καποδιστριακό Πνευματικό Κέντρο. Κάντε και μια στάση στο Καποδιστριακό Ορφανοτροφείο, το πρώτο δημόσιο κτήριο κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Καποδίστρια και το Εϋνάρδειο, ένα κτήριο του 1829 σε δωρικό ρυθμό. Επισκεφθείτε  τον Καθεδρικό Ναό της Αίγινας, τον πρώτο Καθεδρικό Ναό του Σύγχρονου Ελληνικού Κράτους, ο οποίος επίσης φιλοξενούσε την Κυβέρνηση Καποδίστρια και το πρώτο κοινοβούλιο του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους, φτάστε στον φάρο με το εκκλησάκι και το μνημείο της μάνας του ναυτικού.

Κατεβαίνουμε και ξεκινάμε για την βόλτα μας στο νησί.

Είχαμε αποφασίσει πρώτος σταθμός μας να είναι η επίσκεψη στο μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου, και μετά να περιηγηθούμε στο νησί. 

Παίρνουμε τον παραλιακό δρόμο δεξιά από το λιμάνι και κατευθυνόμαστε προς Αγίους Ασσωμάτους και Κοντός με κατεύθυνση προς Μεσσαγρό. Μετά από λίγα χιλιόμετρα αντικρίζουμε την μεγαλοπρεπή εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου και το μοναστήρι του.

H Μονή της Αγίας Τριάδας – Αγίου Νεκταρίου, βρίσκεται κοντά στο χωριό Κοντός, στην περιοχή Ξάντος, απέναντι από τον λόφο της Παλαιόχωρας όπου βρισκόταν η Μεσαιωνική Αίγινα και ο αρχαιολογικός χώρος.

Η Μονή του Αγίου Νεκταρίου, είναι ένα από τα μεγαλύτερα μοναστήρια στα Βαλκάνια που η φήμη τους εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό φυσικά δεν είναι τυχαίο, μιας και το μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου είναι σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, θαυματουργό. Είναι πόλος έλξης για Χριστιανούς Ορθόδοξους και όχι μόνο, και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ορθόδοξα προσκυνήματα ολόκληρου του χριστιανικού κόσμου. 

Το επιβλητικό μοναστήρι δέχεται μεγάλο πλήθος επισκεπτών κάθε χρόνο και όλες τις εποχές.

Κατασκευάστηκε τον 20ο αιώνα (μεταξύ των ετών 1904 και 1910) στο σημείο όπου υπήρχε ένα μικρό Βυζαντινό μοναστήρι. Από το λιμάνι απέχει περίπου 6 χιλιόμετρα και μπορείτε να φτάσετε εκεί είτε με το δικό σας μέσο, είτε με λεωφορείο ή ταξί που κοστίζει περίπου 10 ε, και αν και είδαμε λεωφορεία να κινούνται, τα δρομολόγια ίσως να μην είναι ικανοποιητικά για την μετακίνησή σας, και καλύτερα να ενημερωθείτε αφού φτάσετε στο νησί, για τις ώρες έτσι ώστε να είστε σίγουροι.

Το Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου γιορτάζει στις 9 Νοεμβρίου (κοίμηση Αγίου Νεκταρίου).

Φτάνουμε στην εκκλησία και παρκάρουμε στον προαύλιο χώρο. Μετά ανεβαίνουμε τα σκαλιά και φτάνουμε στο μοναστήρι, για να προσκυνήσουμε. Μπορούσαμε να πάμε στο μοναστήρι και από την πίσω πλευρά, απ’ όπου πηγαίνει και κάποιος που δεν μπορεί να ανέβει τα σκαλιά.

Μαζί με πολλούς επισκέπτες προσκυνήσαμε τον τάφο του Αγίου Νεκταρίου, όπου οι γραφές λένε ότι αυτοί που πιστεύουν πολύ εάν ακουμπήσουν το αυτί τους πάνω στον τάφο του Αγίου, θα τον ακούσουν να χτυπά από μέσα την ράβδο του. 

Τα θαύματα του Αγίου Νεκταρίου είναι πολλά και συνεχίζονται μέχρι και σήμερα.

 

 

Μετά την περιήγηση μας στους χώρους του μοναστηριού και αφού ξεκουραστήκαμε, συνεχίζουμε για τον αρχαιολογικό χώρο της Παλαιόχωρας.

Στην Παλαιόχωρα ή Παλιαχώρα, στην Αγία Μαρίνα βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος της Παλαιόχωρας και αντιπροσωπεύει την Αίγινα κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Αυτός ο χώρος είναι γνωστός ως το «Νησί του Μυστρά» ή «ο Μυστράς του Αργοσαρωνικού» επειδή είχε κάποτε 565 εκκλησίες  με εξαιρετικές τοιχογραφίες, 28 από τις οποίες σώζονται μέχρι και σήμερα, όπως και τα ερείπια του μεσαιωνικού κάστρου και δύο υπέροχων μοναστηριών.

Συνεχίζουμε το δρόμο, για την περιοχή της Αγίας Μαρίνας όπου εκεί θα πιούμε το καφεδάκι μας. 

Η Αγία Μαρίναείναι ένα παραθαλάσσιο χωριουδάκι, που η διαδρομή και το τοπίο σε αποζημιώνει. Εδώ θα πιούμε τον καφέ μας, σε ένα παραλιακό καφέ πάνω από το λιμάνι του χωριού. Οι τιμές εδώ σε καλά επίπεδα 3,5€.

Αν και θα μπορούσαμε να φύγουμε από την άλλη πλευρά του νησιού, αποφασίζουμε να δούμε μόνο την βόρεια πλευρά του, και τη νότια με την επίσκεψή μας στο όρος Ελλάνιο και τον αρχαιολογικό χώρο, να την αφήσουμε για μια επόμενη φορά που θα επισκεφτούμε ξανά το νησί σε μια καλοκαιρινή περίοδο ώστε να απολαύσουμε και τις πανέμορφες παραλίες του.

 Για την ιστορία τώρα...

Το Ελλάνιο Όρος ή απλά Όρος Αίγινας, είναι η ψηλότερη κορυφή της Αίγινας. Φτάνει σε ύψος τα 532 μέτρα. Στην κορυφή βρίσκεται το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία (Ανάληψης). Η πρόσβαση δεν είναι αρκετά εύκολη, αλλά είναι μια μοναδική εμπειρία εάν σας αρέσει η πεζοπορία. Η θέα από την κορυφή μας είπαν είναι καταπληκτική και το ηλιοβασίλεμα μαγεία.

Η ονομασία του προέρχεται από τον αρχαιολογικό χώρο του Ελλάνιου Δία που βρίσκεται εκεί. Στο χώρο εκεί υπάρχει και ένας αρχαίος βωμός που ήταν αφιερωμένος στον Δία. Η περιοχή ήταν και καταφύγιο για τους ντόπιους όταν δέχονταν επίθεση τα παλιά χρόνια από τους πειρατές.

Μετά την ανάπαυλα μας παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής και περνάμε από το Ναό της Αφαίας, που βρίσκεται στο δρόμο μας.

Ο Ναός της Αφαίας Αθηνάς, είναι το πιο σημαντικό μνημείο του νησιού.  Βρίσκεται κοντά στην Αγία Μαρίνα και πρόκειται για Δωρικό Ναό που χρονολογείται από το 500 π.Χ.. 

Το πιο εντυπωσιακό τμήμα του ναού είναι τα θαυμάσια γλυπτά αετώματά του, ένα μεγάλο μέρος των οποίων αποτελούν εκθέματα στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου. 

Ευρήματα από ανασκαφές εκτίθενται επίσης στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κολώνας.

Τα Ιερά Τρίγωνα της Αρχαιότητας

Ο Ναός της Αφαίας Αθηνάς σχηματίζει ισοσκελές τρίγωνο με κορυφή το Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, και το Ναό του Ηφαίστου στο Θησείο στην άλλη πλευρά (44,9 χλμ περίπου η κάθε πλευρά, ή 242 στάδια), το αποκαλούμενο «ΙΕΡΟ ΤΡΙΓΩΝΟ» της αρχαιότητας. 

Επίσης ο Ναός σχηματίζει και άλλο ένα ισοσκελές τρίγωνο, αυτό με κορυφή το Ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς, και τον Παρθενώνα στην Ακρόπολη Αθηνών στην άλλη πλευρά (121,19 χλμ περίπου η κάθε πλευρά).

Συνεχίζουμε βόρεια  προς Βαγιά και επιλέγουμε την παραλιακή βόρεια διαδρομή του νησιού, περνώντας από την Σουβάλα, όπου εδώ υπάρχει και το δεύτερο λιμάνι του νησιού το οποίο λειτουργεί κι αυτό, αλλά όχι τακτικά.

 Ο παραλιακός αυτός δρόμος είναι από τους καλύτερους του νησιού και απολαμβάνεις κάθε λεπτό της διαδρομής.

Στη διαδρομή μας συναντάμε και μια πλατεία με το άγαλμα της μάνας απέναντι από το σπίτι και μουσείο του Χρήστου Καπράλου, και περνάμε και από το σπίτι που έζησε ο Νίκος Καζαντζάκης .

Το άγαλμα της Μάνας στην Αίγινα.

Η Μάνα του Χρήστου Καπράλου είναι αυτό ακριβώς που αντιπροσωπεύει η Ελληνίδα Μάνα. Είναι η αρχηγός του ελληνικού νοικοκυριού. Ηγέτιδα, σεφ, οικονομικός διαχειριστής και σύμβουλος. 

Με βλέμμα που μετατρέπεται από το μεγαλύτερο καταφύγιο του κόσμου, στο μεγαλύτερο κριτή. Περιμένει υπομονετικά να γυρίσεις σπίτι από την δουλειά ή από την βραδινή σου έξοδο, ή να κάνεις ένα τηλέφωνο ότι επέστρεψες ή έφτασες στον προορισμό σου.

Έτσι γίνεται και με την Μάνα του ναυτικού που στέκει στα Πλακάκια σε μια πλατεία δίπλα στην θάλασσα. Περιμένει να γυρίσεις να σε δει, να σε φροντίσει, και μας κάνει να θυμόμαστε τις δικές μας Μανάδες, και να μην τις ξεχνάμε...

Συνεχίζουμε και φτάνουμε στον Φάρο Άκρα Πλακάκια, και την εκκλησία των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

Λίγο πριν το λιμάνι περνάμε από το Ναό του Απόλλωνα στην Κολώνα.

Ο Ναός του Απόλλωνα Δελφίνειου, στην Κολώνα. Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το λιμάνι του νησιού, και πήρε το όνομά του από μια όρθια κολώνα (Δωρικού ρυθμού), τη μόνη κολώνα που απέμεινε από το ναό του 6ου αιώνα Π.Χ. 

Το Όρος Κολώνας ήταν το θρησκευτικό κέντρο της αρχαίας πόλης. Η αρχαιολογική έρευνα αποκάλυψε την ύπαρξη περισσότερων από δέκα ιστορικών κτηρίων που χρονολογούνται από την Νεολιθική εποχή (5η χιλιετία π.Χ.) μέχρι τη Μυκηναϊκή περίοδο (1600- 1200 π.Χ.). Κάποια από τα ευρήματα των ανασκαφών βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κολώνας.

Στη συνέχεια του δρόμου που θα μας γυρίσει στο λιμάνι, περνάμε από Πύργο Ράλλη, ένα από τα παλαιότερα και ιστορικά κτήματα της Αίγινας. 

Το κτήμα του «Πύργου Ράλλη» σε μια έκταση 3000 τ.μ. κατάφυτη με ελαιόδεντρα, δεντρολίβανα, συκιές και λουλούδια, στέκει ο εμβληματικός Πύργος του 19ου αιώνα. 

Χτισμένος γύρω στο 1890, δεσπόζει στο κέντρο του κόλπου, με μαγευτική θέα στη θάλασσα, το ηλιοβασίλεμα και τον αρχαιολογικό χώρο του Ναού του Απόλλωνα.

Φτάνουμε στο λιμάνι όπου παρκάρουμε και επισκεπτόμαστε τον Μητροπολιτικό Ναό της Αίγινας τον Πύργο του Μαρκέλλου και το Ηρώων της πόλης.

Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου

Στις ιστορικές πηγές αρχών του 19ου αιώνα αναφέρεται και ως “Ναός της Παναγίας του Αγίου Διονυσίου”.  Ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας σε έγγραφό του ονοματίζει το Ναό ως “μεγάλη εκκλησία”, προφανώς λόγω του μεγέθους του, όπως δέσποζε τότε στην ευρύτερη περιοχή του λιμανιού της Αίγινας. Μέσα υπάρχει και η θέση του τότε κυβερνήτη της χώρας.

Ο πύργος του Μαρκέλλου ήταν ένας Ενετικός πύργος που χτίστηκε στο τέλος του 17ου αιώνα. Το κτίριο ανακαινίστηκε από τον πρόκριτο, αγωνιστή, βουλευτή και μέλος της Φιλικής Εταιρείας Σπυρίδωνα Μάρκελλο, το 1802. 

Στον πύργο στεγάστηκε η πρώτη Ελληνική αντικυβερνητική επιτροπή από το 1826-1828 (μετά τις ταραχές που έγιναν στο Ναύπλιο) και, για ένα χρονικό διάστημα, τα ταμείο του Ελληνικού κράτους. 

Στη συνέχεια, από τον Ιανουάριο του 1828 έως και το τέλος του 1829, όταν δηλαδή η Αίγινα ήταν η πρωτεύουσα του νεοσύστατου κράτους, ο πύργος χρησιμοποιήθηκε για την φιλοξενία υπουργών της κυβέρνησης και στέγασε για ένα διάστημα τον προσωρινό Διοικητή της Αίγινας, τον Ανδρέα Γιαννίτση. 

Ο πύργος Μαρκέλλου σήμερα έχει ανακαινιστεί ανήκει στον Δήμο Αίγινας και στεγάζει το Καποδιστριακό Πνευματικό Κέντρο του Δήμου και το Κέντρο Κοινωνικού προβληματισμού «Σπύρος Αλεξίου». Επίσης, χρησιμοποιείται για τη φιλοξενία εκθέσεων ζωγραφικής, γλυπτικής , φωτογραφίας και άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.

Περπατώντας στον παραλιακό δρόμο με τα μαγαζιά και τα νεοκλασικά σπίτια περνάμε από το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στο λιμάνι και δοκιμάζουμε τα γλυκά και ποτά του τόπου από τι άλλο; Φιστίκι Αιγίνης.!!! Οι τιμές τους κυμαίνονται από 5-20€ ανάλογα τις προτιμήσεις μας.

Αφού πέρασε η ώρα μας ευχάριστα βγάζουμε τα εισιτήρια για την επιστροφή μας στον Πειραιά και περιμένουμε το πλοίο στην προβλήτα.

Για το τέλος…

Η Αίγινα είναι από τα καλύτερα νησιά που έχω επισκεφτεί. Το οδικό δίκτυο αν και παλιό δεν έχει πολλές στροφές και οι δρόμοι είναι σε καλή κατάσταση. Τα μέρη που έχεις να επισκεφτείς είναι πολλά και δυο μέρες δεν σε φτάνουν… Τώρα εάν το επισκεφτείς καλοκαίρι, μάλλον θα πρέπει να διαθέσεις περισσότερες ημέρες για να θαυμάσεις και τις όμορφες παραλίες του, που όπως μας είπαν βρίσκονται στο άλλο κομμάτι του νησιού.

Σίγουρα όμως αξίζει την επίσκεψή σας έστω και με μια μονοήμερη εκδρομή…

Εις το επανιδείν…!!!