Ρουμανία - Transfagarasan DN 7C (NATIONAL ROAD 7C)

Τρία χρόνια ήταν αρκετα για να σκεφτώ και να υλοποιήσω το επόμενο μεγάλο ταξίδι μου στο εξωτερικό με μηχανή...

Κατά την διάρκεια αυτών των χρόνων είχε πραγματοποιηθεί βέβαια, ένα ακόμα μεγάλο ταξίδι στα Βαλκάνια, αλλά αυτή τη φορά με αυτοκίνητο.

Το Φεβρουάριο του 2018 θεωρώ ότι ήρθε για άλλη μια φορά η ώρα να αλλάξω μηχανή. Γνωρίζοντας τι θέλω, ήμουν ανάμεσα σε τρία μοντέλα. Οι μήνες περνούσαν και κανένα από τα μοντέλα που ήθελα δεν μπορούσα να βρώ... Κι εκεί ερχεται ο φίλος και μου λέει για ένα νέο μοντέλο που συνδύαζε ότι ήθελα... 

Δεν χρειάστηκε πολύ, την επόμενη πήγα στην αντιπροσωπεία να την δω, κι εκεί κατάλαβα ότι ήταν πραγματικά αυτή η μηχανή που ζητούσα...  

...BENELLI TRK 502...

Το σχέδιο ήταν να αγοραστεί μέχρι το καλοκαίρι, να την μάθω, να την εξοπλίσω, να την δοκιμάσω και αυτήν και εμένα κι εφόσον ήταν η χρονιά ενός ταξιδιού στο εξωτερικό, να είμαι έτοιμος γι΄αυτό, όποιο κι αν ήταν...

Οι συγκυρίες όμως δεν με άφησαν παρά μόνο τον επόμενο χρόνο.

Έτσι φτάσαμε τον επόμενο χρόνο, να έχω δοκιμάσει αντοχές και μηχανή κάνοντας μια κάποια απόσταση, περί τα 300 χλμ, και 3,5 ώρες οδήγησης, η οποία ήταν κοντά στα όρια που θα μπορούσε κατ’ ελάχιστο να ταξιδέψει κανείς. Εδώ είδα ότι, μετά από 1,5 ώρα οδήγησης, μου ήταν πλέον απαραίτητη μια στάση έστω και για 5 λεπτά. (Το πρόβλημα εγώ το εντόπιζα στην σέλα της μηχανής. Δυστυχώς δεν ήταν και η καλύτερη για μακρινές διαδρομές).

 

Μετά από πολλές σκέψεις και πολλά να με κρατούν πίσω, δεν έλεγα να πάρω την απόφαση να ξεκινήσω.

Δεν ξέρω τι ήταν αυτό, αλλά την Κυριακή επιτέλους είπα στον εαυτό μου, την Δευτέρα ΕΦΥΓΕΣ...

Υπολόγιζα βέβαια χωρίς τον ξενοδόχο... ο οποίος δεν με άφησε να ξεκινήσω Δευτέρα όπως υπολόγιζα. Όμως η απόφαση είχε παρθεί, και δεν άλλαζε όσο κι αν πήγαινε πιο πίσω...

 

Τελικά με τα πολλά κατάφερα να ξεκινήσω Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2019, και δεν με κρατούσε τίποτα. Ούτε κι αυτά που μου έτυχαν τις προηγούμενες ημέρες.

 Το πλάνο έλεγε Ρουμανία, και πιο συγκεκριμένα...Τρανσφαγκαράσαν,  (Transfagarasan DN 7C), ενός από τους καλύτερους δρόμους και την χαρά του μοτοσικλετιστή.

Είχα βέβαια σχεδιάσει τα βασικά σημεία του ταξιδιού, όχι όμως και τα ξενοδοχεία, λόγω του ότι είχα μέρες για το ταξίδι και μπορούσα εάν θα μου άρεσε κάτι κατά την διαδρομή να το μεταβάλω.

 

 

*** 10 ΗΜΈΡΕΣ *** 6 ΧΩΡΕΣ*** 3.680 χλμ ***

……………………(11-20/09/2019)...................

......(GR * AL-ΜΝΕ-SRB-RO-BG-SKJ * GR)......

ΗΜΕΡΑ 1: ΠΟΝΤΓΚΟΡΙΤΣΑ-ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ

Αυτή τη φορά δεν ήθελα να διανυκτερεύσω καθόλου Ελλάδα και είπα να φτάσω διαμέσου Αλβανίας κατευθείαν στον πρώτο προορισμό μου την Ποντγκόριτσα στο Μαυροβούνιο.

Τώρα λοιπόν που μετρούσαν οι ώρες, προτίμησα να πάρω τον εθνικό δρόμο και να μπω στην Αλβανία από το τελωνείο της Κακαβιάς.

Όλα αυτά γιατί μου είχαν πει ότι είχαν φτιάξει τους δρόμους, και η απόσταση χρονικά ήταν πιο μικρή. (Τα είχα δει και παλιότερα που την είχα διασχίσει)

Και η πρώτη ευχάριστη έκπληξη έρχεται από την Αλβανία...!!! Τι να πω τώρα... Πέρασα πρώτη φορά οδικώς το 2014, είχε δύο κομμάτια δρόμου καλά και το υπόλοιπο οδικό δίκτυο, αφήστε καλύτερα... Για τις πόλεις και χωριά, να μην πω καλύτερα...  Οι άνθρωποι όμως πρόθυμοι ευγενικοί και να βοηθήσουν όσο μπορούσαν για οδηγίες κτλ... Έργα είχαν ξεκινήσει όμως...

Το 2015 ξαναπέρασα, σπίτια καινούργια, !!! και από δρόμους, είχαν φτιαχτεί ένας δύο ακόμα...

Εν έτη 2019... ΜΌΝΟ ΔΥΟ ΚΟΜΜΆΤΙΑ ΟΔΙΚΟΎ ΔΙΚΤΎΟΥ, έμειναν, (ένα ήταν των Τιράνων), και το άλλο προς τα Σκόδρα, (δεν ξέρω εάν θα φτιαχτεί ποτέ), αυτός με την εθνική και τις διασταυρώσεις που έχει πάνω της, χωρίς φανάρια, ( έχει κάποια με κάμερες ταχύτητας, μόνο για να κόψεις ταχύτητα), και θέλει προσοχή... Αστυνομία παντού... Αυτή ήταν η έκπληξη... Που με θλίβει όμως για την Ελλάδα μας... Έτσι όπως την λέγαμε κάποτε "ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΉ", συγχωρέστε με, αλλά έτσι όπως τα είδα, σε 1-2 χρόνια θα ΜΑΣ ΈΧΕΙ ΞΕΠΕΡΆΣΕΙ ΚΑΤΆ ΠΑΑΑΑΑΑΡΑ ΠΟΛΎ.... Δυστυχώς...

*** ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Η οδήγηση στην Αλβανία, θέλει έναν "γρήγορο" ντόπιο, που τον ακολουθείς, αλλιώς με τα όρια ταχύτητας, τα ραντάρ και την αστυνομία, θα δεινοπαθήσεις να την περάσεις σε λίγες ώρες... Εκτός εάν δεν βιάζεσαι...

--- Οι τιμές τώρα, βενζίνη μόνο έβαλα, δεν διανυκτέρευσα, κάτι σαν Ελλάδα μου φάνηκε...

1,46€/λίτρο, =177 LEK  (1 €=121,6 LEK)

Μου είπαν στο πρατήριο, που σημειωτέον, μιλούσε ο ένας ελληνικά, οι διαφορές στην τιμή ήταν 3-5 λεπτά... (Επειδή έτσι ήταν παντού, το διαπίστωσα, δεν έψαχνα φθηνό βενζινάδικο πουθενά. Όπου χρειαζόμουν ανεφοδιασμό, σταματούσα).

** Εδώ να σημειώσω,  πως αξίζει, μια στάση στο Duty Free της Κακαβιάς. ( Είναι το μόνο που πέτυχα, με τιμές αφορολογήτων. Τα υπόλοιπα, ήσαν ΕΛΛΗΝΙΚΆ, με τιμές φυσικά ΑΠΑΡΆΔΕΚΤΕΣ, ελληνικές). .....

 Συνεχίζουμε λοιπόν, βρισκόμαστε Hani Toti, στα σύνορα Αλβανίας - Μαυροβουνίου.

Περνάμε με τους απαραίτητους πλην γρήγορους ελέγχους εγγράφων, και συνεχίζουμε, μέχρι την πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου, Ποντγκόριτσα, όπου και θα διανυκτερεύσουμε.

 

Η ώρα ήταν αργά το απόγευμα, είχε σουρουπώσει πια, και έτσι με όδήγηση τη νύκτα, ήμασταν πιο προσεκτικοί.

 Φτάνουμε στο διαμέρισμά μας, και εκεί παθαίνω ένα μικρό σοκ.

Και λέω μικρό, γιατί αν και δεν μπορώ να πω ότι ψάχνω πεντάστερα ξενοδοχεία, θέλω όμως κάποιες ανέσεις. Το κυριότερο είναι το μπάνιο... ΙΔΙΩΤΙΚΌ... (Την στιγμή που η διαφορά σε τέτοιου τύπου διαμονές για μένα ήταν της τάξης των 2€...!!!).

Εδώ λοιπόν, αν και έκλεισα διαμέρισμα με ιδιωτικό μπάνιο, και το τόνιζε ότι ήταν ΟΛΌΚΛΗΡΟ διαμέρισμα, ΔΥΣΤΥΧΏΣ, ήταν ένα κρεβάτι, (τηλεόραση , αιρκοντίσιον), σε ένα δωμάτιο, του διαμερίσματος.

Και δεν έφτανε μόνο αυτό, το μπάνιο ήταν ΚΟΙΝΌΧΡΗΣΤΟ με άλλα τρία δωμάτια του ίδιου διαμερίσματος...!!! Καταλαβαίνετε γιατί το αναφέρω...

Το έκλεισα γιατί πίστευα, όπως και τις προηγούμενες φορές που επέλεξα τον ίδιο τύπο καταλύματος, θα ήταν ένα διαμέρισμα μόνο για μένα.... ΔΥΣΤΥΧΏΣ... (στο παρελθόν που είχα επιλέξει διαμέρισμα για την διαμονή μου κι έλεγε ΟΛΟΚΛΗΡΟ, ήταν πραγματικά ολόκληρο δικό μου). Εδώ δυστυχώς δεν ήταν έτσι.

***  Τα παράπονα μου έγιναν σε οξύ τόνο, καταρχήν στον ιδιοκτήτη, που ΠΟΝΗΡΆ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ δήλωσε το κατάλυμα του ως κάτι τελείως διαφορετικό από την πραγματικότητα, το οποίο είχε και διαφορετική χρέωση, αλλά και στην Booking, την οποία εταιρεία χρησιμοποιώ. Φυσικά και επιλέγω ΙΔΙΩΤΙΚΌ ΜΠΆΝΙΟ... Δεν έκανα λάθος στις επιλογές μου ήμουν σίγουρος, και κοιτούσα και απορούσα πως μπορεί να έγινε αυτό το σοβαρό λάθος από εμένα...!!! Τελίκά όπως διαπίστωσα και πιο κάτω, που το ξαναδοκίμασα για να είμαι σίγουρος τι πήγε λάθος στις επιλογές μου, το βρήκα... Γιαυτό θα πούμε παρακάτω.

Αφήστε που τέτοιου τύπου καταλύματα είχαν το 1/3 της τιμής του... Εάν ήθελα...

Πάρκινγκ είχε ιδιωτικό, μιας και είναι ΣΤΆΝΤΑΡΝΤ σε κάθε διανυκτέρευση...

Η πόλη έχει πολλά για δύο μέρες τουλάχιστον επίσκεψη...

---  Οι τιμές τώρα φθηνά... αν και ευρώ €.

Ενδεικτικά αναφέρω...

1€ καφές ... (Εσπρέσσο)

Η πίτσα  4,,90€!!! Η μεγάλη 6,90€!!!

Η μεγάλη πίτσα σπέσιαλ 10€€!!!

Το κλαμπ σάντουιτς 2,90, 3,30, σπέσιαλ 5,30

(Οι τιμές είναι από το καφέ - εστιατόριο που πήγαινα, και έρχονταν οι περισσότεροι που δούλευαν εκεί κοντά, για μεσημεριανό ή βράδυ).

5€ φαγητό. (2 χάμπουργκερ τεράστια και 1 κόκα κόλα)

0,55 νερό μεγάλο 1,5 λ από μίνι μάρκετ.

--- Η βενζίνη, 1,29/λίτρο.

  Περιήγηση στην νυχτερινή ζωή της πόλη, και εδώ μου έτυχε και άτι που δεν μου έχει ξανατύχει.

Εκεί που προσπαθούσα να παραγγείλω και μιλώντας με τον εστιάτορα, που δεν ήξερε και καλά αγγλικά, έρχεται να με βοηθήσει κάποιος νεαρός... Και ενώ πιάσαμε κουβέντα, με ρωτάει από πού είσαι; Λέω, από Ελλάδα... Και γυρίζει και μου λέει... ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ; .. και του απαντώ, ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ... εκείνη τη στιγμή φάνηκε σα να φωτίστηκε το πρόσωπο του, χαμογελώντας... (Πώς και γιατί με ρώτησε δεν ξέρω...) Εμένα πάντως και που με ρώτησε, αλλά και που του απάντησα μου άρεσε...!!!

Η ώρα περπατώντας πέρασε γρήγορα, και έτσι αποφάσισα να επιστρέψω στο ... διαμέρισμα ... με τα νεύρα μου και μόνο που το σκέφτομαι, για ύπνο.

 ΗΜΕΡΑ 2: ΠΟΝΤΓΚΟΡΙΤΣΑ

Η επόμενη μέρα μας βρίσκει στην Ποντγκόριτσα.

Περιήγηση στην πόλη και στα αξιοθέατά της, αν και τα περισσότερα τα είχα δει τις προηγούμενες φορές που είχα επισκεφτεί την πόλη.

Επιστροφή στο διαμέρισμα νωρίς το βράδυ, γιατί η επόμενη μέρα είχε πολύωρη οδήγηση.

 

Επόμενη Σελίδα...

ΗΜΕΡΑ 3: ΠΟΝΤΓΚΟΡΙΤΣΑ - ΝΙΣ ΣΕΡΒΙΑ  

Πρωινό ξύπνημα στην Ποντγκόριτσα αρκετά νωρίς γιατι η οδήση σήμερα απαιτούσε περίπου 8 ώρες.

 

 

 

 

Δεν με πείραζε όμως και ήθελα να απολαύσω την διαδρομή. 

Η διαδρομή που βγαίνεις από Ποντγκόριτσα, φοβερή... (έχω πάει κι από άλλες εξόδους, και αξίζουν όλες...). Δεν είχα όμως πάει προς Κολασίν. 

 

Και η πρώτη έκπληξη έρχεται από το GPS.

Του είχα ορίσει την πιο σύντομη διαδρομή, και πριν το Κολασίν, μου δείχνει να στρίψω δεξιά... Όλα καλά μέχρι εδώ, κι όσο έβλεπα χωριά και κόσμο, καλά ήταν....

Μόλις αραίωναν όλα τα παραπάνω και τη θέση τους έπαιρναν, δέντρα, νερά, χαλασμένοι δρόμοι, στάνες, και στοίβες από ξύλα ξυλοκόπων, άρχισα να ανησυχώ λίγο είναι η αλήθεια... Βρε που πάω... Αλλά επειδή η διαδρομή φαινόταν στο χάρτη, και επειδή δεν ήθελα να γυρίσω πίσω, άνθρωπο να ρωτήσω φυσικά πουθενά, ΜΟΝΟΣ ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΆ, λέω θα συνεχίσω κι όπου με βγάλει...

Ε, λοιπόν, μετά από λίγα χιλιόμετρα, σε μια μαγευτική διαδρομή, βρέθηκα σε ένα από τα πιο όμορφα μέρη που έχω συναντήσει... Το Νο1 του ταξιδιού... TRENSJEWIK... Χιονοδρομικό κέντρο για τους Μαυροβούνιους, και όχι μόνο... Εκεί συνάντησα και κόσμο, αλλά και ένα κέντρο πληροφόρησης για το μέρος... 

Να πω σε αυτό το σημείο αργότερα που το έψαξα στο ίντερνετ, η συγκεκριμένη διαδρομή θεωρείται από τις ξένες ιστοσελίδες ως ένας από τους πιο επικίνδυνους δρόμους στον κόσμο για οδήγηση.!!! 

Μετά από αυτό και με άλλον αέρα, συνέχισα ανακουφισμένος και χαμογελώντας πλέον, σε μια από τις πιο όμορφες διαδρομές... Φυσικά μετά στην κάθοδο, και χωριά και κόσμος έτσι...!!!

 

 

--- Στα σύνορα της Σερβίας, μόλις έδειξε ο αστυνόμος του τελωνειακού, το εθνόσημο στο διαβατήριο, ΕΦΥΓΑ ΑΜΈΣΩΣ...!!! 

 

Με το χαμόγελο όλοι και ευγενικοί....

Συνέχεια ...  Νις, Σερβία.

 

Μπαίνουμε Σερβία και οδηγούμε σε αυτοκινητόδρομο μέχρι τη Νις, αφιερώνοντας πολλές στιγμές στην διαδρομή για φωτογραφίες. 

Η πόλη έχει πάρα πολλά να δεις από αξιοθέατα για τρεις με τέσσερις ημέρες τουλάχιστον επίσκεψη...

Εγώ βέβαια δεν είχα τόσες στην διάθεσή μου, κι όπως ήταν φυσικό είδα ότι μπορούσα λόγω χρόνου. 

Πρώτη δουλειά μας η εύρεση του ξενοδοχείου μας και η εγκατάστασή μας.

Κι εδώ το δεύτερο σοκ και μεγαλύτερο αυτή την φορά.

Όπως σας είχα πει κατά την εύρεση του ξενοδοχείου στο Μαυροβούνιο, επέλεξα ολόκληρο διαμέρισμα με ιδιωτικό μπάνιο και μου βγήκε τελικά δωμάτιο σε διαμέρισμα, και με κοινό μπάνιο.!!!

Μη μπορώντας να καταλάβω τί έφταιξε στην επιλογή μου και θεωρώντας ότι εγώ έκανα λάθος στις επιλογές μου στην Booking, έκλεισα κι εδώ δωμάτιο με τις ίδιες ρυθμίσεις και φίλτρα, εις γνώσιν μου αυτή τη φορά και πονηρεμένος από την προηγούμενη, ΟΛΌΚΛΗΡΟ διαμέρισμα ... με ιδιωτικό μπάνιο, και ιδιωτικό πάρκινγκ.

Κι εδώ έλεγε ολόκληρο διαμέρισμα, με ιδιωτικό μπάνιο εντός του διαμερίσματος και πάρκινγκ στο χώρο του ξενοδοχείου... Ε, λέω τώρα θα δώ τι συμβαίνει. Ποιός έκανε λάθος.

Κι εδώ αντιλαμβάνομαι ΔΥΣΤΥΧΩΣ, πως όχι μόνο το διαμέρισμα πάλι δεν ήταν ολόκληρο διαμέρισμα, αλλά ήταν δωμάτιο σε διαμέρισμα, και το δωμάτιο είχε μόνο ένα κρεβάτι, (ντουλάπα καναπέ, αιρκοντίσιον), αλλά είχε κοινή τηλεόραση, και κουζίνα, με τα άλλα τρία δωμάτια του ίδιου διαμερίσματος, και πάλι οπως καταλάβατε το μπάνιο ήταν για ακόμη φορά ΚΟΙΝΌΧΡΗΣΤΟ.

Δεν τελειώσαμε όμως...

Το αποκορύφωμα... Το διαμέρισμα ήταν και στον 3ο ΌΡΟΦΟ, και είχε μόνο κάτι στενές σκάλες....

Άιντε τώρα ψόφιος από την κούραση της ολοήμερης οδήγησης, να ανεβάσεις πράγματα κι εσένα στον 3ο... Και φυσικά, να βγεις και για περιήγηση....

 Σαν να μην έφταναν όμως όλα αυτά, έρχεται και το κερασάκι, που δεν ήταν άλλο από το πάρκινγκ του ξενοδοχείου. Ενώ έλεγε λοιπόν κι εδώ ιδιωτικός χώρος στο ξενοδοχείο, δεν ήταν ιδιωτικό όπως έλεγε αλλά ήταν έξω στο δρόμο...!!!
Ο δρόμος ήταν σε τυφλό σημείο, και δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσω την μηχανή έξω, έτσι την έβαλα κι εγώ στο στενό μπροστά στην πόρτα του ξενοδοχείου...

Όπως ήταν φυσικό, αφού διαπίστωσα ότι το λάθος δεν ήταν δικό μου, έκανα έντονα τα παράπονα μου καταρχήν και εδώ σε οξύ τόνο στον ιδιοκτήτη, που ΠΟΝΗΡΆ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ, δήλωσε κι αυτός το κατάλυμα του ως κάτι τελείως διαφορετικό, αλλά πολύ περισσότερο στην Booking.

Από αυτές τις κουτοπονηριές, (δεν μπορώ να το πω και πάθημα μου, γιατί σωστά επέλεγα τις παροχές), των ιδιοκτητών, και το ότι η Booking ΔΕΝ μπορούσε να ελέγξει τις καταχωρήσεις των καταλυμάτων.... Είπα ΤΈΛΟΣ στα διαμερίσματα....

Δεν θα μου χαλάσουν κάτι τέτοια για 2€ επιπλέον τις διακοπές μου...

Μπάνιο λοιπόν, και επειδή η οδήγηση στα βουνά ήταν μέσα από νερά και λάσπες η μηχανή ήταν κάτασπρη. Ερχόμενος είδα σε ένα βενζινάδικο, ότι είχε αυτόματο μηχανήμα πλυσίματος self service. Δεν ήθελα τίποτα άλλο κι έτσι, πήγα εκεί για βενζίνη και πλύσιμο.

 

 1€ πλύσιμο μηχανής (Σε αυτόματο μηχάνημα, έπαιρνε €...) και η βενζίνη, στο 1,27/λίτρο.

 

Μέχρι να σουρουπώσει, επισκέφτηκα όσα αξιοθέατα μακρινά προλάβαινα λόγω περιορισμένου χρόνου. Πραγματικά η πόλη αξίζει θέλει τρεις ημέρες τουλάχιστον για να την δεις.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο, άφησα τη μηχανή και με τα πόδια, λοιπόν για την περιήγησή μου στην πόλη. 

 

Το κέντρο της ήταν φανταστικό, γεμάτο κόσμο. Κι εδώ έπαιρναν μόνο τοπικό νόμισμα το δηνάριο. Ανταλλακτήριο μπροστά μας, και εδώ ρώτησα, τον υπάλληλο, μιας και δεν ήθελα πολλά λεφτά να διαθέσω, πόσα χρειαζόμουν για φαγητό και καφέ. Μου είπε 5€ είναι καλά, και τόσα άλλαξα... Ενδεικτικά αναφέρω...  (1€/117 RSD δηνάρια).

 

 

 

 

Οι τιμές εδώ... Ο ΈΛΛΗΝΑΣ ΚΡΟΊΣΟΣ... Ε, λοιπόν με αυτά τα 5€ είχαμε...

(5€ = 585 δηνάρια για φαγητό. Ανταλλαγή)

* 1,10 (130 δην) καφές.... και τύπου φρέντο εσπρέσσο παρακαλώ, είχε και φραπέ...!!! Στο κέντρο της Νις.

* 60 δηνάριο Μεγάλο νερό περίπτερο.

* 390 δηνάριο (1 πίτα γύρος , 1 κόκα κόλα, 1 μικρό νερό. )

(*** Γύρος + κόκα κολα=330 δηνάρια, Κόκα κόλα 80 δηνάρια, Νερό μικρό 60 δηνάρια στο σουβλατζίδικο)

 Στο Κέντρο, σε μια καφετέρια, βρήκα έναν νεαρό με τον οποίο πιάσαμε κουβέντα και με κατατόπισε για όλα. Ο ίδιος μου είπε ότι η καφετέρια είχε φρέντο και φραπέ, που μόλις τα είδα στον τιμοκατάλογο απόρησα. Ακόμα μου είπε και για ένα ελληνικό σουβλατζίδικο στην πάνω πλευρά του πεζόδρομου... Δεν ήθελα και πολύ και είπα να πάω εκεί για φαγητό.

Απο μακρυά ακουγόταν η ελληνική μουσική, και δεν μπορούσες να μην το δεις. Κόσμο γεμάτο και η ουρά μεγάλη. Το σουβλατζίδικο θύμιζε Ελλάδα. Προς έκπληξη μου όμως μιας και ρώτησα τον ιδιοκτήτη του, δεν ήταν ελληνικό, ούτε και μιλούσαν ελληνικά... Ήταν όμως ωραία έκπληξη. Εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι ζύγιζαν την ποσότητα του κρέατος. Ο κατάλογος έγραφε ανάλογα τα γραμμάρια της κάθε πίτας που επέλεγες.

 

Αργά το βράδυ επέστρεψα στο ξενοδοχείο κατάκοπος από την ολοήμερη κούραση... 

 

Επόμενη Σελίδα...

 ΗΜΕΡΑ 4: ΝΙΣ ΣΕΡΒΙΑ - (ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ) - ΚΡΑΙΟΒΑ ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Χαλαρό πρωινό ξύπνημα αυτή την φορά λόγω μικρής χιλιομετρικής απόστασης.

--- Η διαδρομή Νις - Κραϊόβα,  ωραία με καταπράσινες διαδρομές και με αυτοκινητόδρομους, όπως έπρεπε για να φτάσεις στον προορισμό σου.

 

 

 

 

 

 

 

--- Στα σύνορα της Σερβίας - Βουλγαρίας, ο αστυνομικός έλεγχος διαβατηρίων καλώς,  ο τελωνειακός με ρώτησε εάν έχω τίποτα ποτά, και από ότι είδα έλεγχαν σοβαρά για το συγκεκριμένο. Εγώ φυσικά δεν είχα.

Με το χαμόγελο, ευγενικοί αλλά με πιο αυστηρό ύφος.... Όχι για μένα πάντως..

 

 

 

--- Στα σύνορα Βουλγαρίας - Ρουμανίας, το αδιαχώρητο.... Πουθενά αλλού δεν συνάντησα τόση κίνηση...!!!  Εάν ήμουν με αυτοκίνητο, μπορεί να περνούσα σε κάνα δίωρο, τρίωρο....!!! Πέρασα μπροστά με την μηχανή και με άφησαν να μπω πρώτος...

Αστυνομια και τελωνείο, όλοι τους με το χαμόγελο όλοι και ευγενικοί....

 

*** Στα σύνορα Ρουμανίας, επίσης υπήρχε μια ταμπέλα έτσι ώστε όλοι να προμηθευτούν την βινιετα για τον αυτοκινητόδρομο. Πήγα στον γκισέ, και για τις μηχανές, ήταν ΔΩΡΕΑΝ... (Όπως και στην Βουλγαρία)....

 

 

--- Η διαδρομή τώρα με το που μπαίνεις Ρουμανία, τα χωριά και τα σπίτια παραπέμπουν σε αυτά που βλέπουμε στα έργα από Τρανσυλβανία... τελείως διαφορετικά από άλλες βαλκανικές χώρες... 

 

***  Και εδώ θα πω, επειδή οι Ρουμάνοι τηρούν τα όρια ΠΑΝΤΟΥ... ακόμα και σε αυτοκινητόδρομους εάν θέλετε να βγάλετε χλμ, πρέπει κι εδώ να βρείτε έναν "γρήγορο" ντόπιο. Κι αυτό γιατί δεν είναι μόνο η αστυνομία, αλλά και οι "ΑΛΛΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ"  (οδική σήμανση) που θα έβαζα για την χώρα... Και είναι πολλοί αυτοί....

 

 

Κραιόβα Ρουμανίας

 

 

 

--- Στην διαμονή, εδώ είπαμε ξενοδοχείο.. (Δεν το ρισκάρουμε πλέον).

Εσκεμμένα έξω από το κέντρο, για να είμαι έτοιμος για αύριο, μιας και θέλω να ξεκινήσω πολύ νωρίς, να έχω ώρες μπροστά μου, έτσι ώστε να απολαύσω την διαδρομή, για την οποία έγινε το ταξίδι...., . Το κέντρο απείχε μόλις 5 χλμ, μια ευθεία, 5 λεπτά... Δέχτηκε πληρωμή με κάρτα, γιατί δεν είχα το τοπικό νόμισμα...

---  Πάρκιγκ είχε ιδιωτικό, μπροστά στο ξενοδοχείο, αλλά εγώ του ζήτησα και την έβαλα πιο κοντά στη ρεσεψιόν και στο καφέ που ήταν του ξενοδοχείου και λειτουργούσε 24ωρο....

***  Λόγω του ότι ΔΕΝ δέχονταν ευρώ, ΠΟΥΘΕΝΆ ... έπρεπε να βρω ανταλλακτήριο. Ε, αυτό ήταν το πιο δύσκολο... Ευτυχώς με την βοήθεια ενός ντόπιου στο φανάρι βρήκα ένα με λίγο κόπο.

 

 

 

***  Στο κέντρο βλέπω να έχει κλείσει η αστυνομία τους δρόμους και το gps για το ξενοδοχείο είχε τρελαθεί. Δεν ήξερα τι γινόταν... Μετά ανακάλυψα, ότι είχε αγώνα αυτοκινήτων  και γι'αυτό τους είχαν κλείσει....

 

 Η πόλη είναι για μια, δύο μέρες επίσκεψη εάν σας ενδιαφέρει και ο θρησκευτικός τουρισμός...

      

 

 

 

 ---  Οι τιμές τώρα φθηνά... .(1€/4,71 RON λει)

Ενδεικτικά αναφέρω...

1€ = 5 RON καφές

1,14€ = 5,40 RON 2λ νερό , κόκα κόλα μικρή

6,49€ = 31 RON (γύρος μεγάλος, χάμπουργκερ , σάντουιτς.)

 --- Η βενζίνη, 1,17€/λίτρο. 1L/5,58 RON.

Ακόμα μια ευχάριστη κι απρόσμενη έκπληξη με περίμενε στο κέντρο.

Καθώς πήγαινα για εναν καφέ, βλέπω στον δρόμο, ένα τυροπιτάδικο με επιγραφή EL GRECO. Λέω κι εδώ έλληνας? Μα τι γίνεται όπου πάω συναντώ κι από έναν?

Μα και φυσικά τον τίμησα. Αλίμονο... Κι εδώ το ίδιο όμως. Το μαγαζί μόνο κατ΄όνομα ελληνικό. 

Περιήγηση στην πόλη και νωρίς για ύπνο, γιατί αύριο είναι η ημέρα όλου του ταξιδιού...

Η οδήγηση στον ξακουστό δρόμο των Βαλκανίων την Τρανσφαγκαράσαν DN7C.

 

  

 
     

 

 

Επόμενη Σελίδα...

 

ΗΜΕΡΑ 5: Μρασόβ , Ρουμανία 

Ο ΔΡΌΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΉ - Η ΜΑΓΕΊΑ - ΣΤΑ ΚΑΡΠΑΘΙΑ ΟΡΗ

Επιτέλους η ημέρα του ταξιδιού μας έφτασε. Η μέρα πάνω στην οποία σχεδιάστηκε αυτό το ταξίδι.

Οδήγηση σε έναν από τους καλύτερους και πιο φημισμένους δρόμους στον κόσμο... Την Τρανσφαγκαράσαν, D N7C.

Ξύπνημα νωρίς το πρωί, γιατί όχι μόνο είχαμε πολύωρη οδήγηση περί των 7 ωρών, την οποία έπρεπε να απολαύσουμε στο έπακρο, αλλά είχαμε επιπλέον και μια στάση που δεν ήξερα πόσο χρόνο θα μας έπαιρνε.

 Η στάση μας ήταν στο αυθεντικό κάστρο του Δράκουλα, το οποίο βρισκόταν στο δρόμο μας, στο Ποιενάρι.

Η Curteα de Arges, που συναντάς καθοδόν, θα έλεγα ότι είναι μια πόλη που με εντυπωσίασε, κι αν δεν είχα κλείσει ξενοδοχείο στο Brasov για το βράδυ, θα παρέτεινα το ταξίδι μου για ακόμα μία ημέρα. 

Δεν το ήξερα όμως και έτσι επιφυλλάσομαι σε ένα επόμενο ταξίδι να μείνω μια μέρα εδώ.

 

 

Είχα δει όταν διάβαζα τα διάφορα οδοιπορικά την ταμπέλα που σηματοδοτεί την αρχή του δρόμου της Τρανσφαγκαράσαν και την φέρνω στο νου μου. 

Ε δεν μπορώ να σας περιγράψω την χαρά που ένιωσα μόλις αντίκρυσα την πρώτη. 

Το τι επιφωνήματα έλεγα μέσα από το κράνος δεν λέγεται... καλά για τις φωτογραφίες, δεν το συζητάμε... σταματούσα και φωτογράφιζα την κάθε μία που συναντούσα στο δρόμο.

Φτάνουμε λοιπόν μετά από λίγες ώρες μέσα από μια καταπράσινη διαδρομή, στο περιβόητο κάστρο του κόμη Δράκουλα το αυθεντικό...

 

 

 

---  Θρυλικό Κάστρο του Βλάντ (Κόμη Δράκουλα), Poenari Citadel. (αυθεντικό).

   

 

 

 

 

 

 

  Εδώ όμως μας περίμενε μια δυσάρεστη είδηση.

Στην είσοδο, μας ενημέρωσε η κυρία ότι είχαν εμφανιστεί αρκούδες στο βουνό που ανεβαίνεις και λόγω του φόβου ατυχήματος για τον κόσμο, ήταν κλειστό για το κοινό.!!! 

Μια πικρή απογοήτευση φάνηκε στα πρόσωπα όλων των επισκεπτών. 

Ε δεν είναι και λίγο πράγμα να οδηγείς τόσες μέρες και να κάνεις τόσα χιλιόμετρα για να δεις ένα αξιοθέατο, το οποίο δεν μπορείς να το επισκεφτείς ξανά, και να μην το δεις. 

Εντάξει κάποιος που ζούσε κοντά θα μπορούσε να ξαναέρθει το επόμενο σαββατοκύριακο, εμείς όμως οχι.... Ας όψονται οι Ursus (Αρκούδες στα Ρουμάνικα. Οχι δεν είναι η μάρκα βότκας που πολλοί υποθέσατε....). Αρκεστήκαμε λοιπόν μόνο στα σουβενίρ και στις φωτογραφίες από κατω στο δρόμο...   

 Έτσι δυστυχώς για μένα όπως και για πολλούς άλλους, αφού δεν μπορούσα να κάνω τίποτα εκεί, συνέχισα το δρόμο μου, με την ελπίδα πως κάποια μέρα θα ξαναπεράσω να το δω και αυτό...

Η συνέχεια της διαδρομής, μας βρίσκει σε καταπράσινες περιοχές του βουνού, στενό δρόμο και κλειστές στροφές. που όσο ανέβαινες τόσο αραίωναν τα δέντρα και το τοπίο γινόταν πιο καφέ.

  

Ολόκληρη η διαδρομή τώρα μέχρι το Brasov, τι να πω. ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΛΌΓΙΑ...  ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ..️. ΜΑΓΕΥΤΙΚΉ.. Το Νο 1 (Σε όλο ταξίδι ήταν η  Νο 2 που συναντούσα, κατά σειρά μέχρι στιγμής). 

Ο κόσμος που βρέθηκε μαζί με εμένα στο φράγμα, στην Transfagarasan, στο κάστρο του Δράκουλα (αυθεντικό).. ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΆΦΕΤΑΙ...  Βοήθησε βέβαια, το Σαββατοκύριακο και ο πολύ καλός καιρός...

 Στην διαδρομή αυτή δεν υπήρχαν όρια, απλά γιατί ήταν τέτοιοι οι δρόμοι,  η φύση, και τα τοπία, που κανείς δεν βιαζόταν.... απλά απολάμβανε την οδήγηση και την μαγεία της φύσης... Φυσικά και χρειάστηκε η επένδυση και τα γάντια παρακαλώ... Στα ψηλά όμως....️

 

 

Στο φράγμα και στην κορυφή του βουνού, ευτυχώς υπήρχε αστυνομία, γιατί απο τον κόσμο και τα αυτοκίνητα επικρατούσε το αδιαχώρητο... Με δυσκολία καταφέραμε να παρκάρουμε την μηχανή για να δούμε το τοπίο και να το αποθανατίσουμε... ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ...

Αφού βρήκα ένα σημείο που να μην εμποδίζω με την μηχανή κάναμε την στάση μας. Δεν έλεγα να ξεκολλήσω από την θέση μου, καθως ήμουν μαγεμένος από την θέα που αντίκριζα. 

 

Δυστυχώς όμως έπρεπε να το κάνω, για να συνεχίσω το ταξίδι.

Εδώ θα συμφωνήσω με όλους που έλεγαν ότι είναι μια διαδρομή μοναδική, και με έκαναν να την επισκεφτώ...

 Πράγματι η διαδρομή αξίζει την επίσκεψη όλων. 

Η Transfăgărășan ή DN7C είναι ένας ασφαλτοστρωμένος ορεινός δρόμος που διασχίζει το νότιο τμήμα των Καρπαθίων Ορέων της Ρουμανίας. Έχει κατάταξη εθνικής οδού και είναι ο δεύτερος υψηλότερος ασφαλτοστρωμένος δρόμος στη χώρα μετά την Transalpina.

Τώρα βέβαια μας μένει η άλλη διαδρομή της ίδιας περιοχής η Τρανσαλπίνα, για την οποία και γιαυτήν ισχύουν τα ίδια. Μένει μόνο να προγραμματίσουμε ένα επόμενο ταξίδι μας και να το διαπιστώσουμε κάποια στιγμή στο μέλλον.

Συνεχίζουμε την διαδρομή μας και φτάνουμε στο Brasov.

 

 

 

 

 

Η πόλη φαίνεται τεράστια και θέλει τρεις, τέσσερις μέρες επίσκεψη τουλάχιστον απ ότι μου έδωσε να καταλάβω.

Βρίσκουμε κι εδώ το ξενοδοχείο μας, και όπως είπαμε ξενοδοχείο.. Το τίμημα της ακριβής και πολύ τουριστικής πόλης ήταν 35€. Ήταν λίγο ακριβό, λόγω κέντρου και τελευταίας στιγμής. Είχε και κάποια  φθηνότερα, αλλα μην φανταστείτε μεγάλη διαφορά.

Επέλεξα το ξενοδοχείο στο κέντρο, για να μπορέσω μετά από τόσες ώρες ταξιδιού να δω ότι προλάβω  από την πόλη... Και εδώ ευτυχώς δέχτηκαν πληρωμή με κάρτα, γιατί δεν είχα το τοπικό νόμισμα...

Πάρκιγκ είχε ιδιωτικό, μπροστά στο ξενοδοχείο, μέσα στην τιμή.... 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Να ενημερώσω ότι το ΚΆΠΝΙΣΜΑ στην Ρουμανία, ΑΠΑΓΟΡΕΎΕΤΑΙ σε όλα τα ξενοδοχεία, και μαγαζιά και σε όλους τους κλειστούς χώρους. Το πρόστιμο για τους παραβάτες είναι150€ ...!!!

 

Εγκατάσταση, μπάνιο και βόλτα στην πόλη. Καταρχήν για ένα καφέ και μετά για φαγητό κοντά στο ιστορικό κέντρο.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 --- Οι τιμές τώρα όχι και φθηνά θα έλεγα... .(1€/4,71 RON λει) 

Ενδεικτικά αναφέρω...

6,91 € = 33 RON φαγητό δύο ντονέρ

1,47€ = 7 RON καφές (σε καλή καφετέρια, με γλυκό).

1,27€ = 6 RON καφές ξενοδοχείο

--- Η βενζίνη, 1,17€/λίτρο. 1L/5,58 RON, μέχρι 5,90 RON, 1,24€/λίτρο.

Κατάκοπος από την κούραση , θα έλεγα όλων των ημερών, επέστρεψα στο δωμάτιο και ούτε που κατάλαβα πότε με πήρε ο ύπνος.

Επόμενη Σελίδα...

 

 ΗΜΕΡΑ 6: Ρούσε , Βουλγαρία

*** Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ ***

Το πρωινό ξύπνημα είναι λίγο αργά σήμερα, λόγω του ότι και σήμερα η ημέρα μέχρι τον επόμενο προορισμό μας ήταν σχεδόν τέσσερες ώρες. Εκεί που πίνω τον καφέ μου σκέφτομαι ότι, μιας και χτες το αυθεντικό κάστρο του Δράκουλα στο Poenari ήταν κλειστό, να μην φύγω έτσι, και να δω κάποιο. Αποφασίζω λοιπόν να πάω να δω έστω το τουριστικό κάστρο. 

Το κάστρο αυτό ήταν λίγο πιο έξω από το Μράσοβ στο Μπράν, και λίγα χιλιόμετρα εκτός της πορείας μου. Ωρες είχα μπροστά μου, άλλωστε δεν θα καθόμουν για πολύ εκεί.

--- ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΣΤΑΣΗ : Κάστρο Δράκουλα, Bran. (τουριστικό).

Εντάξει σαν κάστρο παλαιάς εποχής λέει κάτι. Γενικά όμως για μένα είναι απλά τουριστικό αξιοθέατο. 

Η πόλη όπως ήταν φυσικό κινείται γύρω από τον θρύλο του κόμη δράκουλα, μιας και αυτό φέρνει τον τουρισμό στη χώρα. 

Το πάρκινγκ έστω και για λίγο δύσκολο στην γύρω περιοχή. Με πολύ κόπο να βρώ έστω ένα μικρό άνοιγμα να χωράει την μηχανή. 

Γύρω από το πάρκο, που υπάρχει έξω από τον περιβολο του κάστρου, έχει λιγοστές θέσεις πάρκινγκ, ελεγχόμενης στάθμευσης μάλλον του δήμου.

Οι τιμές τώρα σε ότι χρειάστηκα

8,44€ = 40 RON εισιτήριο Κάστρο Δράκουλα Bran

1,05€ = 5 LEU RON αναμνηστικά Bran

0,63€ = 3 LEU RON νερό 2λ μίνι μάρκετ

 Αφού λοιπόν είδαμε έστω και το τουριστικό κάστρο του Δράκουλα, όχι τιποτα άλλο, αλλά να κάνεις τόσο ταξίδι στην θρυλική από τα ομόνυμα έργα του Δράκουλα χώρα, και να μην δεις που έζησε δεν λέει...

Μεσημέρι πλόν και πέρνουμε τον δρόμο της επιστροφής.

--- Η διαδρομή τώρα από το Brasov - Βουκουρέστι, μέχρι το Ruse, τι να πω. Ήταν όπως έπρεπε για επιστροφή. 

Έξω από το Bran  ξεκινά για κάμποσα χλμ πάλι το μαγευτικό τοπίο.  Ήταν η τρίτη  Νο3 φανταστική διαδρομή που συναντούσα... 

Μετά μέχρι το Βουκουρέστι, και από εκεί μέχρι το Ρούσε, υπάρχει αυτοκινητόδρομος κλειστός, με όριο 140...!!! Όμοιος περίπου της Κροατίας... Όσο φτάνει το μάτι σου μια τεράστια ΕΥΘΕΊΑ...

 

--- Η διαδρομή περνούσε απ' έξω από το Βουκουρέστι. Ευκαιρία λέω να περάσω από μέσα, να το δω λίγο. μιας και δεν ήταν στο πρόγραμμά μου. 

Ο δρόμος για το κέντρο, αφήστε καλύτερα ... Λες και δούλευα κομπρεσέρ. 

Για να μην ψάχνω με το GPS, ρώτησα κάποιον πως πάνε για πιο γρήγορα και μου είπε να τον ακολουθήσω... Το τι γούβα βρήκα δεν περιγράφεται... 

 

 

Το Βουκουρέστι θεωρώ ότι θέλει τρεις τέσσερις ημέρες τουλάχιστον για να το επισκεφτείς.

 Και εδώ μετά από τόσες γούβες και ζέστη, μπορεί και 35ο βαθμούς θερμοκρασία,  οδηγώντας  σε κάποιο φανάρι παρατηρώ, ότι ενώ έχω σβήσει το δεξί φλας, αυτό να αναβοσβήνει. Σταματάω, κοιτάω διακόπτες καλώδια, ότι ήξερα, νόμιζα και μπορούσα, δεν βλέπω τίποτα παράξενο.

Ξεκινάω να φύγω άρχισε να αναβοσβήνει και πάλι, σαν να μην έκανε καλή επαφή κάποιο καλώδιο... Ξανακοιτάω, όλα στη θέση τους. Αλλά όπως έδινα γκάζι για να φύγω έσβηνε.... Όσο οδηγούσα σπάνια αναβόσβηνε. Μη σας τα πολυλογώ συνέχισα έτσι, καθώς από την επόμενη μέρα μόνο όταν έβαζα μπροστά τη μηχανή το έκανε... Εντάξει, στεναχωρήθηκα, λίγο γιατί μέχρι τότε η μηχανή ήταν αστέρι. Δεν είχε δείξει το παραμικρό... Αλλά κάτι μου έλεγε ότι δεν ήταν σοβαρό....

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Στην διαδρομή αυτή τα όρια, ήταν μέχρι 140... (Benelli 177).. Είπα "όπως έπρεπε" για τον δρόμο στην αρχή, γιατί το ταξίδι της επιστροφής και οι πολλές ώρες οδήγησης την προηγούμενη με είχαν γεμίσει και μου έφτανε. Έτσι χρειαζόταν και η γρήγορη οδήγηση για να βγουν τα χιλιόμετρα. Εδώ βενζίνη δεν λυπήθηκα. ... Όπως κι από Νις - Κραϊόβα στον αυτοκινητόδρομο. 

 

 

Συνέχεια ... Ρούσε , Βουλγαρία

Για την πόλη είχα διαβάσει ότι βρισκόταν στα σύνορα Ρουμανίας - Βουλγαρίας, και το σύνορό τους ήταν επάνω στη γέφυρα που διασχίζει τον ποταμό Δούναβη και ενώνει τις δύο χώρες.  

Μου άρεσε αυτό που διάβασα και έτσι είπα να την δω κι απο κοντά.

 

 

 

 

 

 

 

Η πόλη είναι μεγάλη, κάτι που με εξέπληξε καθώς δεν την περίμενα τόση. Θέλει δύο, τρεις, μέρες επίσκεψη...

--- Στην διαμονή, όπως  έχουμε πει ξενοδοχείο.. 18€ (17,93 ,35,08 LEV).

Ήταν λίγο ακριβό, για την περιοχή, αλλά το επέλεξα τελευταία στιγμή κι αυτό, και το ήθελα λίγο έξω από την πόλη, έτσι ώστε για να φύγω την επόμενη νωρίς, και για την ησυχία του. Δέχτηκε και εδώ πληρωμή με κάρτα, γιατί δεν είχα το τοπικό νόμισμα...

 Για ανέσεις στο ξενοδοχείο, μην ψάχνεται πολλά στην Βουλγαρία είμαστε. 

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Να ενημερώσω ότι και στην Βουλγαρία το ΚΆΠΝΙΣΜΑ , ΑΠΑΓΟΡΕΎΕΤΑΙ σε όλα τα ξενοδοχεία, τα μαγαζιά και στους κλειστούς χώρους. Το αν το τηρούν εδώ είναι μια άλλη ιστορία...!!!

--- Πάρκινγκ είχε ιδιωτικό, και με φύλακα παρακαλώ, απέναντι από το ξενοδοχείο, μέσα στην τιμή....

 Τακτοποίηση στο δωμάτιο, και βόλτα για καφέ και φαγητό στην πόλη.

Από τα αξιοθέατα ότι προλάβουμε πάλι.

Πίνω τον καφέ μου σε ένα ωραίο μαγαζί λίγο έξω από το κέντρο. Ρωτώ τους θαμώνες που είναι καλά για φαγητό κι ένας ντόπιος που είχε επισκεφτεί την Ελλάδα, μου υποδεκνύει ενα μαγαζί στο κέντρο.

Πηγαίνω, παρκάρω τη μηχανή και ανεβαίνω στην πλατεία και τι να δω... Διαφημιστικές ταμπέλες με ελληνικά φαγητά. Λέω δεν μπορεί κάποια πλάκα μου κάνουν, κι εδώ ελληνικό μαγαζί?

 

Περπατάω προς το μέρος που μου είχαν πεί, και απο μακρυά ακούγονταν ελληνικά τραγούδια. Πλησιάζω και νά 'σου μπροστά μου μια πανέμορφη ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ, και μια ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ.
Κοιτάζω τους σερβιτόρους, οι μπλούζες τους ήταν σταμπαριστές πίσω με την ακρόπολη, και εμπρός με την Ελληνική σημαία.!!!

Όπως ήταν φυσικό κάθησα στο μαγαζί. Ρίχνω μια ματιά στον κατάλογο, και τι να δω...

Όλα τα ελληνικά φαγητά, και οι σαλάτες,ακόμα και τζατζίκι.!!!

Έρχεται ο σεβιτόρος και όπως ήταν αναμενώμενο το πρώτο που τον ρώτησα ήταν εάν ήταν ελληνικό το μαγαζί. Μου απάντησε ότι, το μαγαζί ήταν Βουλγάρικο, το οποίο κάθε τρίμηνο τιμούσε και μία ευρωπαική χώρα, και έπεσα κι εγώ στην τιμώμενη χώρα την ΕΛΛΑΔΑ.!!! Ε, αυτό πια, τι να πω.

Βέβαια θα πω πως μου αρεσε σαν ιδέα και μπράβο στον ιδιοκτήτη του.

Αφού δοκίμασα τις ελληνικές γεύσεις της... Βουλγαρίας, περπάτησα στο κέντρο της πόλης για κάμποση ώρα και μετά επέστρεψα στο ξενοδοχείο. 

Ακόμα δεν είχα αποφασίσει τον επόμενο προορισμό για την επόμενη μέρα, και λέω ας απολαύσουμε την σημερινή και αύριο στον καφέ βλέπουμε. Έτσι κι έκανα....

Επόμενη Σελίδα...

 

ΗΜΕΡΑ 7: Λουτρά Πόζαρ (Όρμα) , Αριδαία, Ελλάδα. 

Το πρωινό μας βρίσκει ξεξούραστους και πάλι.

Κατεβαίνω στο μπαρ του ξενοδοχείου, παίρνω έναν καφέ και ξεκινώ να ψάχνω για τον επόμενο προορισμό μου. Βλέπω ότι ο δρόμος οι ώρες με βγάζουν στην Θεσσαλονίκη. Λέω, εδώ έχω ξαναμείνει και κοιτάω κοντά που αλλού θα μπορούσα να πάω. Κι εκεί μου έρχεται στο νου μια περιοχή που ήθελα από πέρσι να επισκεφτώ αλλά δεν μπόρεσα.... ΛΟΥΤΡΑ ΠΟΖΑΡ.!!! Αυτό ήταν λέω, για να δω τώρα ώρες και απόσταση... Εντάξει ήταν λίγο πιο έξω από τα όρια που είχα βάλει σε όλο το ταξίδι, αλλά λέω για μια φορά, ας το τραβήξω λίγο, αξίζει τον κόπο. Ψάχνω ξενοδοχείο αλλά δεν βρήκα διαθέσιμο μέσα στα λουτρά, αλλά στο δίπλα χωριό την Όρμα. Ήταν πολύ κοντά κι έτσι δεν με πείραξε, άσε που αργότερα διαπίστωσα ότι ήταν Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ.

 Τελειώνω τον καφέ, τα πράγματα τα είχα ήδη φορτώσει στη μηχανή και ξεκινώ...

Λίγα χιλιόμετρα έξω από το Ρούσε, συναντώ σε μία διασταύρωση ταμπέλα που έλεγε Σόφια αριστερά, Βέλικο Τάρνοβο/Σόφια δεξιά. Πρίν από κάμποσες μέρες πρίν το ταξίδι, είχα μια συζήτηση με κάτι φίλους κα μου είχαν πει ότι είναι ενα φανταστικό μέρος και θα έπρεπε να το δω κάποια στιγμή. Επίσης δεν ήθελα να επιστρέψω από Σόφια, την είχα δει παλιότερα, και προτίμησα να ελέγξω τελικά την διαδρομή από Βέλικο Τάρνοβο.

Σταματώ στην άκρη του δρόμου, και προσθέτω στην διαδρομή του GPS , την ενδιάμεση στάση, για να δω χιλιόμετρα και ώρες. Βλέπω ότι μπορούσα να συνεχίσω τον δρόμο μου με την παρακαμψη αυτή και λέω, ήρθε η ώρα να το δω κι εγώ αυτό το μέρος.

 

 

 

Βέλικο Τάρνοβο

Ωραίο μέρος τουριστικό, και επειδή όταν έφτασα ήταν μεσημέρι, κυκλοφορούσε πολυ λιγος κόσμος.

Επίσκεψη στο κέντρο του και στο κάστρο του. Αυτά πρόλαβα να δω μόνο λόγω χρόνου.

Μου φάνηκε από τα καλύτερα μέρη για το λίγο που το είδα είναι αλήθεια. Κάποια στιγμή, μιας και είναι κοντά θέλει μια επίσκεψη με διανυκτέρευση..

 

Συνεχίζω προς Σόφια, Μπλαγκόεβγκραντ κι εκεί να 'σου ταμπέλα με προορισμό ΜΠΑΝΣΚΟ... 40χλμ.  

Χαμογέλασα κάτω από το κράνος, και είπα να μην το παρακάνω με τις ενδιάμεσες στάσεις γιατί δεν θα έφτανα ποτέ στην Όρμα.... άνοιξα το γκάζι και συνέχισα, δικαιολογώντας την απόφαση στον εαυτό μου ότι δεν ήταν η εποχή για να το επισκεφτώ....

Η ορεινή διαδρομή καθώς και η διαδρομή στους αυτοκινητόδρομους ιδανική.

 

Κι εκεί που οδηγώ προς τα ελληνικά σύνορα, περνώ από μια διαδρομή καταπράσινη και όλο στροφές που μου θύμισε Ελλάδα... κι εδώ αναρωτήθηκα... Εχει η Βουλγαρία ΤΕΜΠΗ? 

Ναι όπως το ακούσατε. Η διαδρομή μου θύμισε τον δρόμο των Τεμπών. Και λέγεται KRESNA. Μια ακόμα μαγευτική διαδρομή. Η Νο 4 στο οδοιπορικό.

 

Συνέχισα και μέχρι Θεσσαλονίκη όλα καλά. 

 Σύνορα Βουλγαρίας - Ελλάδας. Περνάω στην Ελληνική πλευρά και...

Ποια νομίζετε ότι είναι η πρώτη πινακίδα που συναντάμε ???

Μιλάμε για την αθάνατη Ελλάδα... Μα ποια άλλη... ΔΙΟΔΙΑ...!!!! Αυτό μόνο στην Ελλάδα γίνονται.

Άρχισε να σουρουπώνει, και παίρνω τον δρόμο, Θεσσαλονίκη (Χαλκηδόνα) -  Όρμα (Λουτρά Πόζαρ).

Εδώ γελάμε... Μην αναρωτιέστε γιατί... ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ ΔΡΟΜΟΣ. Δυστυχώς δεν μπορώ να τον πω ούτε κοινοτικό... Επιπλέον,  λόγω του ότι οι καθυστερήσεις με έκαναν όπως είπα να φτάσω βραδάκι, 19.30, και άρχιζε να χάνεται η μέρα, .... έτσι χανόταν και ο δρόμος... Ούτε γραμμές, ούτε λωρίδες, ούτε φωτισμός... Κι από δρόμο, είπαμε ούτε κοινοτικός... Εδώ θέλω να δώσω τα ΕΥΣΗΜΑ, σε όσους τον διασχίζουν, κι αυτό γιατί είναι ΗΡΩΕΣ... Μην με ρωτήσετε λοιπόν, Αν υπήρχε και σε πιο σημείο του ταξιδιού φοβήθηκα περισσότερο... Θα σας απαντήσω... ΕΔΩ...

Κατά τις 22.00 έφτασα επιτέλους στην Όρμα.  Βρήκα μετά από πολύ ώρα τον ξενώνα μιας και δεν υπήρχε ταμπέλα, ούτε οδος, και άφησα τα πράγματα για μια βόλτα στο χωριό, έναν καφέ και φαγητό.

Το βράδυ ο φωτισμός του χωριού το έκανε παραμυθένιο. Ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Ελλάδας. 

Η πλατεία του χωριού, το κάτι άλλο, το φαγητό του, οι άνθρωποι... Δικαίως θεωρείται όπως έμαθα η ... "Χαλκιδική του χειμώνα". 

Επιστροφή στο διαμέρισμα του ξενώνα, μιας και η ώρα ήταν περασμένη και δεν προλάβαινα να δω τα Λουτρά Πόζαρ. Προτίμησα να ξεκουραστώ και να τα επισκεφτώ την επόμενη μέρα το πρωί.

Βέλικο Τάρνοβο

Επόμενη Σελίδα...

 ΗΜΕΡΑ 8: Όρμα - Λουτρά Πόζαρ

Το πρωί μας βρίσκει στην Όρμα να ξυπνάμε αφού έχουμε χορτάσει ύπνο.

Το μέρος που θέλουμε να επισκεφτούμε είναι μόλις 3 χλμ μακριά κι ετσι δεν υπήρχε λόγος να ξυπνήσουμε νωρίς.

Κατεβαίνω στην πλατεία του χωριού για τον πρωινό καφέ, στην καφετέρια δίπλα σ ενα ποταμάκι που μου άρεσε από εχτές. Εκεί, αρχίζω να σκέφτομαι τον επόμενο προορισμό μου. Δέχομαι ένα ευχάριστο και αναπάντεχο τλεφώνημα και έτσι βρίσκομαι να περιμένω παρέα, και να παρατείνω την διαμονή μου κατά μία ημέρα στην Όρμα.

 Αφού υποδέχομαι την παρέα μου, με την φοβερή έκπληξη, επισκεπτόμαστε τα ιαματικά λουτρά Πόζαρ. Βεβαια η ηλικία μας δεν είναι ακόμη για εκεί, αλλά λόγω του ότι μου το είχαν εκθειάσει σαν μέρος είχα πρόγραμμα να το δω κάποια στιγμή. Εδώ θα πω, ότι το μέρος που έκανε ην διαφορά ήταν η Όρμα και μόνο.

 

--- Οι τιμές τώρα για τέτοιο μέρος, δεν έχουν καμία σχέση με της Αθήνας και πέριξ αυτής....

Ενδεικτικά αναφέρω... 

2€ καφές 

7€ φαγητό σε εστιατόριο.

--- Η βενζίνη, 1,558€/λίτρο..

---Στην διαμονή, εδώ έχουμε ξενώνα.. 25€.

(ήταν λίγο ακριβό, φυσικά λόγω περιοχής. αλλά το επέλεξα ως ενδιάμεσο σταθμό και για τον επόμενο προορισμό μου).

---  Πάρκιγκ είχε ιδιωτικό, μπροστά από τον ξενώνα, μέσα στην τιμή....

Τα ιαματικά λουτρά Πόζαρ, είχαν πολύ κόσμο, όπως έχουν κάθε χρόνο, όλες τις εποχές. Κι αυτό επιτυγχάνεται με τα ξενοδοχεία τα οποία έχουν εσωτερικές πισίνες για τον χειμώνα που περνά το ιαματικό νερό των πηγών. λόγω της εποχής ο κόσμος βρισκόταν στις εξωτερικές πισίνες είτε του δήμου, είτε των ξενοδοχείων. 

Το τοπίο φανταστικό. 

 

Το απόγευμα φτάνει ξεκούραστα, και στην έξοδό μας, συζητούμε για τον επόμενο σταθμό του ταξιδιού μας, που δεν ήταν άλλος από τον Άγιο Αχίλλειο στις Πρέσπες. Ε, δεν θέλαμε και πολύ. Ο προορισμός της επόμενης ημέρας είχε ήδη βρεθεί.

 

  Αργά το βράδυ επιστροφή στον ξενώνα για λίγη κουβέντα και ύπνο.

Επόμενη Σελίδα...

 ΗΜΕΡΑ 9: ΑΓΙΟΣ ΑΧΙΛΛΕΙΟΣ ΠΡΕΣΠΕΣ - ΟΧΡΙΔΑ

Ξεκούραστους μας βρίσκει ένα ακόμα πρωινό. Ετοιμάζουμε τα πράγματά μας πίνοντας τον πρωινό καφέ μας.

Εδώ και χρόνια ήθελα να επισκεφτώ αυτά τα δύο μέρη... Τα Λουτρά Πόζαρ, και τον Άγιο Αχίλλειο. Μα όλο κάτι τύχαινε και το πρόγραμμα πήγαινε πίσω... Κατεβαίνοντας λοιπόν, και εφόσον ήμουν τόσο κοντά, λέω στον εαυτό μου αυτή είναι η ευκαιρία σου... Δεν την έχασα λοιπόν, και λόγω του ότι ο καιρός με ευνοούσε, είπα να το επιχειρήσω...

Τι να λέμε τώρα... Αξίζει την επίσκεψη... Μα και η διαδρομή...

Επιλέγουμε την ορεινή διαδρομή, από Άρνισσα - Φλώρινα.

 

 

 

 

Περνάμε από την λίμνη Βεγορίτιδα και συνεχίζουμε για Φλώρινα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Περνάμε μέσα από την πόλη της Φλώρινας... 

 

 

 

 

Φτάνουμε στη Βίγλα, στο χιονοδρομικό κέντρο, και συνεχίζουμε προς Πισσοδέρι - Αντάρτικο.

Για την διαδρομή της Βίγλας δεν έχω λόγια. ΣΚΕΤΗ ΜΑΓΕΙΑ... Το Νο 5 του ταξιδιωτικού μας.

 

Εδώ να πω πως όταν σχεδιάζαμε την διαδρομή, είδα ότι ο Άγιος Αχίλλειος ήταν κοντά στην Οχρίδα των Σκοπίων, και στην ομώνυμη λίμνη. Λέω την έχουμε δει τη λίμνη από την πλευρά της Αλβανίας, όχι όμως και από την πλευρά των Σκοπίων. Είχα ακούσει βέβαι για την πόλη και ήθελα να την δω κι αυτήν. Βάζω την διαδρομή στο GPS και μου δείχνει ότι υπάρχει δρόμος από τον Άγιο Αχίλλειο ο οποίος ήταν περίπου 1,5 ώρα. Λέω όσο και να καθισουμε στις Πρέσπες, μας φτάνει η ώρα να την δούμε έστω στα πεταχτά, κι άν μας αρέσει να μείνουμε κιόλας ένα βράδυ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Φτάνουμε Άγιο Αχίλλειο και ξεναγηθήκαμε στο νησάκι. 

 

 

 

Λίγα πράγματα να δεις αλλά αξίζει τον κόπο. Πανέμορφο το μέρος. Δυστυχώς για εμάς εκείνη την ώρα που φτάσαμε η καφετέρια ήταν κλειστή. Έτσι τον καφέ μας τον πήραμε από το περίπτερο που έχει το νησάκι.

 

 

Απ' ότι μάθαμε το πρωί όμως ήταν ανοιχτή.

 

--- Οι τιμές τώρα προέρχονται από το περίπτερο  εκεί στο νησάκι (ευτυχώς γιατί θέλαμε να πιούμε τον καφέ μας στο νησί), γιατί όπως είπαμε η μοναδική καφετέρια, ήταν ΚΛΕΙΣΤΗ...!!! ( Μάθαμε ότι το πρωί ήταν ανοικτή, και μπορεί να είχε και 1000 άτομα επισκέπτες μαθητές και μη).

Ενδεικτικά αναφέρω... 

Από 2,5€ έως 4€ τα αναμνηστικά χειροποίητα. 

4€ Καφές, κόκα κόλα, νερό 1,5λ

(4€ το κιλό φασόλια Πρεσπών,). Μπορεί να ενδιαφέρει κάποιον...

--- Πάρκινγκ είχε δημόσιο χώρο δωρεάν πριν περάσεις στο νησάκι.

Φεύγοντας μας λέει μια κυρία ντόπια ότι ο δρόμος που υπολογίζαμε ΔΕΝ είναι ανοικτός. Ναι μεν υπάρχει, αλλά όχι για το κοινό.!!!

Σόκ, όχι για τιποτα άλλο άλλα τώρα για να την επισκεφτούμε θα έπρεπε να γυρίσουμε πίσω στην Φλώρινα και να μπούμε Σκόπια από το τελωνείο της Νίκης.... και αυτό σήμαινε τον διπλάσιο, αν όχι τον τριπλάσιο χρόνο...

Τι να κάνουμε λοιπόν, επιστροφή στη Φλώρινα, και εμπρός για την ΝΙΚΗ...

Ο καιρός όταν φτάσαμε στις Πρέσπες έδειχνε συννεφιασμένος με πιθανότητα βροχής... Όσο ήμασταν στο νησάκι, λιακάδα. Με την αναχώρηση μας άρχισαν να πέφτουν λίγες ψιχάλες αλλά μέχρι εκεί. Συνεχίσαμε το δρόμο με ήλιο και λίγη συννεφιά καθώς φαινόταν καθαρός μπροστά μας.. 

Πέρασμα των συνόρων με τους απαραίτητους ελέγχους εγγράφων και πρώτη στάση για ανεφοδιασμό στην πόλη Μπίτολα. Εδώ οι περισσότεροι μιλούσαν ελληνικά, και έτσι μάθαμε και λίγα πράγματα που αξίζει να δούμε στην Οχρίδα. 

ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΟΧΡΙΔΑ

Οδηγήσαμε σε όλα τα είδη των δρόμων, ήταν αρκετά καλά θα έλεγα, όχι βέβαια σε όλο το οδικό δίκτυο...και ο καιρός μας έκανε την χάρη, να μας κυνηγά, αλλά μόνο με συννεφιά για την ώρα.

Χρόνια τώρα την άκουγα ως " Η Βυζαντινή Οχρίδα. ή Η Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων "... Θα θελα κάποια στιγμή να την επισκεφτώ. Και εκεί που βρισκόμουν στον Άγιο Αχίλλειο, (είχα κοιτάξει χάρτη και καιρό από την προηγούμενη, χωρίς να είναι βέβαιο), να η ευκαιρία λέω, για άλλη μια φορά. Κι αυτό γιατί μου φάνηκε πολύ κοντά, μέχρι εκείνη την στιγμή όμως...! ( Μα ποιος δε θα ήθελε να παρατείνει τις διακοπές του... Εφόσον μπορούσε φυσικά...).

 Κι ενώ όπως είπαμε ο καιρός του ταξιδιού μας ήταν κατα τόπους συννεφιασμένος και με λίγες σταγόνες βροχής στον Αγιο Αχίλλειο.

Μέχρι την Izbishta, 31 χλμ και 30 λεπτά ακόμα, όλα πολύ ωραία. Η διαδρομή, η ώρα , ο καιρός, όλα πήγαιναν τέλεια.

Εκεί ξεκινάνε οι πρώτες αραιές ψιχάλες. Λέω να σταματήσω να βάλουμε αδιάβροχα; Έλα, εντάξει μια ψιχάλα είναι έχουμε τα μπουφάν, δεν πειράζει. Λίγο πιο έξω από το χωριό, μόνο σταγόνες στο τζάμι του κράνους φαίνονται, λόγω ταχύτητας...

Χμ...ναι, ε??? ...   

Βρισκόμαστε πλέον 3 χλμ και 5 λεπτά, και η ώρα είναι περίπου 17.55...!!! πριν φτάσουμε στην Οχρίδα. Δεν έχουμε συναντήσει βροχή, πουθενά... κι εδώ.... ΑΝΟΙΞΑΝ ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΊ... στο δευτερόλεπτο... 

"KATAKLYSMA", (που μας είπε ένας ντόπιος που συναντήσαμε στο βενζινάδικο..). Δεν έβλεπες ούτε τη μύτη σου... Χάθηκε ο δρόμος από μπροστά μου, κι εφόσον ήταν πολύ το νερό και δεν έβλεπα τίποτα, ψάχνω ένα μέρος να προφυλαχτούμε μέχρι να περάσει η μπόρα. Μα δεν μπορούσα να διακρίνω τίποτα, και ετσι συνεχίζω σιγά σιγά βλέποντας στην άκρη τα σπίτια, έως ότου πενήντα μέτρα πιο κάτω, ο καλός Θεούλης μου εμφανίζει ένα βενζινάδικο στην απέναντι πλευρά του δρόμου... ( Makpetrol Velgosti) .

Ούτε το σκέφτηκα καν. Αναστροφή κα κατευθείαν μπαίνω κάτω από το σκέπαστρό του να περιμένουμε να περάσει η μπόρα... 

Τα αυτοκίνητα που περνούσαν τον δρόμο, ΔΕΝ φαίνονταν στην κυριολεξία...!!! Για τόσο νερό μιλάμε...  Μετά από 10 λεπτά, ήλιος... Για πέντε λεπτά έπρεπε να το ζήσουμε κι αυτό....

Ο ιδιοκτήτης, να μας βοηθήσει, και να μας πει χαμογελώντας κάποιες λέξεις ελληνικές που ήξερε... Φυσικά και του είπαμε ότι ήμασταν Έλληνες, αλλά δεν άλλαξε καθόλου διάθεση..

Μετά απο καμιά ώρα σταμάτησε η βροχή και συνεχίσαμε την πορεία μας για το ξενοδοχείο.

Η πόλη της Οχρίδας μας καλοσωρίζει...

Μόλις φτάσαμε και ανεβήκαμε στο δωμάτιο, βγάλαμε τα ρούχα μας να στεγνώσουν. Μέχρι την επόμενη μέρα ήταν απλωμένα και έσταζαν....

 

 

Βόλτα στην πόλη η οποία θεωρείται από τις πιο χριστιανικές. Λένε ότι όσες εκκλησίες και μοναστήρια έχουν όλα τα Σκόπια όσα έχει μόνο η Οχρίδα. και πως διαφημίζεται από τους ταξιδιωτικούς πράκτορες? 

Ως "Βυζαντινή Οχρίδα" όπως είπαμε, ή "Η Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων".

--- Η πόλη μέσα γεμάτη σημαίες τεράστιες παντού. Εκεί συναντάς δεξιά τζαμί και αριστερά εκκλησία...!!! Δεν είναι τυχαίο, που ολόκληρο το κράτος έχει 365 εκκλησίες, και ΜΟΝΟ η Οχρίδα έχει 365...!!! Κι αυτό γιατί, έχει μία εκκλησία για κάθε μία ημέρα του χρόνου, αφιερωμένη στον Θεό...!!! Το κέντρο της πόλης, απίθανο. Θέλει δύο τρεις μέρες για επίσκεψη.

* Περισσότερες πληροφορίες εδώ... https://www.travelpassion.gr/for-your-interest/travelbycar/2563-byzantine-ohrid-fyrom.html

Ο κόσμος απλός, και συνειπάρχουν, χριστιανοί και μουσουλμάνοι.

Στο κέντρο και στην άκρη της λίμνης είναι όλα τα μαγαζια ενδιαφέροντος μαζεμένα.

--- Οι τιμές τώρα θα έλεγα κι εδώ φθηνά, αλλά όχι όλα...

Ενδεικτικά αναφέρω...   

(1€=61,35 MKD  DENAR)

1€ καφές βενζινάδικο ( σε αυτόματο μηχάνημα).

1,29€ =80 δην φρέντο, 1,62€= 100 δην καπουτσίνο,, 1,46€= 2 ρακί 90 δην.

Αναμνηστικά 61 MKD = 1€,

Τσιγάρα 60-85 ΜΔ/ 0,97€-1,38€, και Ελληνικά.

2,59€ = πίτα γύρος 160 Μ δηνάρια,

1,94€ = 120 δην χάμπουργκερ.

1€ νερό = δύο του 1,5λ

0,24€ Τυρόπιτα (15 δην)

(σφολιατοειδη μέχρι 35 δην = 0,57€).

1,62€ Φαλαφελ (100 δην).

0,73€ Σοκολάτα 45 δην

Πουκάμισα 5€, φούτερ 7€  κοντομάνικα μπλουζακια 3-4€. ( Τις τιμές αυτές τις είδα σε μαγαζιά καθώς περνούσα. Βέβαια δεν είναι τυχαίο, που όλοι από τις γύρω περιοχές στην Ελλάδα πηγαίνουν για ψώνια και διασκέδαση στην Οχρίδα, και πολύ περισσότερο στη Μπίτολα...!!!).

---Η βενζίνη, 1λ / 67,50 MKD = 1,10€/λίτρο.

--- Διαμονή, εδώ ξενοδοχείο στο κέντρο, 5 λεπτά με τα πόδια, 17€...

--- Πάρκιγκ είχε χώρο δωρεάν μπροστά στο ξενοδοχείο.

 

Καφέ, φαγητό, ποτάκι και πίσω στο ξενοδοχείο.... Δεν ήμασταν και για πάρα πολλά σήμερα...

Επόμενη Σελίδα...

 ΗΜΕΡΑ 10 ΟΧΡΙΔΑ - ΗΛΕΙΑ

Το πρωινό μας βρίσκει ξεκούραστους αλλά και στεγνούς...

Μαζεύουμε τα πράγματα να είμαστε έτοιμοι για την αναχώρησή μας, και κατεβαίνουμε στο κέντρο δίπλα στη λίμνη, για τον καφέ μας.

   

 

 Διάφορα δρώμενα λαμβάνουν χώρα εδώ. Συγκροτήματα παραδοσιακών χορών, περίπου σαν τα δικά μας, τραγουδούν και χορεύουν στους ήχους παραδοσιακής μουσικής.

 

 

Αφού απολαύσαμε το θέαμα και τον καφέ μας, ξεκινούμε για να επισκεφτούμε το κάστρο που δεσπόζει σε ένα ύψωμα λίγο έξω από την πόλη. Το κάστρο είναι τεράστιο, και κατοικείται.

Πρός το μεσημέρι παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής για Ελλάδα. Η επιστροφή μετά από ένα ταξίδι είναι ... Δύσκολη απόφαση....εάν έχεις περάσει και καλά, ε, τότε είναι δυο φορές πιο δύσκολη.!!!

 

 

Πρόγραμμα γι αυτήν την ήμέρα δεν υπήρχε. Τό μόνο που είχαμε να σκεφτούμε ήταν μόνο μία διανυκτέρευση. Ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής και λέμε μέχρι την Κοζάνη, που πρέπει να πάρουμε μια απόφαση έχουμε καιρό να το σκεφτούμε....

Θα διανυκτερεύαμε ή στην Λάρισα, ή στα Τρίκαλα, ή στα Ιωάννινα, ανάλογα με την διαδρομή επιστροφής που θα ακολουθούσαμε. Να επισκεφτούμε κάποιο από αυτά τα μέρη δεν θέλαμε, άρα δεν μας δέσμευε η ώρα άφιξης, αφού μόνο μια διανυκτέρευση θα είχαμε.

 

Κοζάνη αποχαιρετώ την παρέα μου δυστυχώς, και συνεχίζω μόνος πάλι. 

Εκεί αποφασίζω να ακολουθήσω τελικά την διαδρομή από Ιωάννινα, και να διανυκτερεύσω στην πόλη. Όμως φτάνοντας Ιωάννινα, και μιας και δεν βιαζόμουν, παίρνω την απόφαση εφόσον ένοιωθα ξεκούραστος, να το τραβήξω, με τη μία....

 

Ο καιρός τώρα τέλειος, αλλά μέχρι τα Γρεβενά. Από την στιγμή που έπεφτε ο ήλιος και μετά, κρύο τσουχτερό... Μετά τα Γρεβενά, στις κανονικές θερμοκρασίες για την εποχή....

--- Για την διαδρομή τι να πω; Μετά τους τόσους δρόμους και χιλιόμετρα... Ευτυχώς που έγινε η Εγνατία και η Ιόνια οδός.... και μέχρι την Πάτρα ήταν άνετα....

Για το μετά κομμάτι, Πάτρα - Πύργο Ηλείας αφήστε το καλύτερα.... Σχεδόν όση ώρα έκανα από πάνω , έκανα για να το περάσω βράδυ...!!! ( Αλλά ευτυχώς τον γνώριζα).

Αρκούδες στο οδικό δίκτυο Κοζάνης - Γρεβενών - Ιωαννίνων, δεν συνάντησα, και στο δρόμο αυτοί που κυκλοφορούσαν εκείνη την ώρα, ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού...!!!

--- Για την τιμή της βενζίνης, και δη στην εθνική οδό, δεν χρειάζεται να μιλήσω καθόλου, την ποιότητα δε, δεν θα την αναφέρω καθόλου...

--- Κι εκεί που λες χρειάζομαι έναν καφέ να ξεμουδιάσω και λίγο, 22.30 ΚΛΕΙΣΤΟ το μαγαζί στα ΣΕΑ έξω από τα Ιωάννινα... Ευτυχώς παρακάτω στον ανεφοδιασμό, είχε μείνει λίγος καφές που είχα μαζί μου και τα κατάφερα να πιω έναν.

 

 

 

--- Διόδια έξι ( 6) από Φλώρινα, 13,10€ ( και με την γέφυρα Αντιρρίου, η οποία κοστίζει 1,90€ για τις μηχανές). Τουλάχιστον τώρα πληρώνεις δρόμους που υπάρχουν ... 

 

Έφτασα σπίτι ξημερώματα αλλά δεν ενοιωσα ούτε στιγμή κουρασμένος παρά μόνο την ώρα που ξάπλωσα. Ηταν τόσο φανταστικό όλο το ταξίδι, που πραγματικά δεν με άφηνε στιγμή να σκεφτώ κάτι άλλο, και η πρώτη σκέψη μόλις κατέβηκα από την μηχανή ήταν, να ξεκουραστώ και να κάνω ένα πλάνο για το επόμενο...

*** 10 ΗΜΈΡΕΣ *** 6 ΧΩΡΕΣ*** 3.680 χλμ ***  

………………(11-20/09/2019)...................

......(GR * AL-ΜΝΕ-SRB-RO-BG-SKJ * GR)......

 

 

 

 

 

Αρχική Σελίδα...

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9